De dochters van journaliste Janneke Juffermans hebben verschillende stoornissen. Het leven is daardoor vaak uitdagend. Niet alleen voor haar dochters, maar ook voor Janneke zelf.
Zij ziet dat er vaak wordt gekeken naar de beperkingen in plaats van naar de mogelijkheden.
De dochters van Janneke zijn dertien en achttien jaar. De jongste heeft een taalontwikkelingsstoornis en ernstige dyslexie. De oudste heeft autisme, een spellingstoornis en dyscalculie. De invloed daarvan op hun leven is groot. “De jongste kan niet altijd wat andere kinderen wel kunnen. Dat ligt niet aan haar intelligentie, maar aan haar woordenschat. Als het te ingewikkeld of te abstract is, haakt ze af. Soms kan ze niet op woorden komen. Als de stress oploopt, kan ze boos worden.”
Vlak voor de aanvang van de zomervakantie hadden Janneke en haar dochter een eindejaarsgesprek op school. “De juf somde op dat er van alles moeizaam ging, onhandig van haar. Mijn dochter hield haar handen tegen haar oren en liep op een gegeven moment weg. Dat soort gesprekken zijn spannend en moeilijk voor haar. Al zie ik tegelijkertijd ook dat ze de situatie steeds meer accepteert zoals ‘ie is.”
Fabienne over leven met autisme: 'Met mij kun je in elk geval iedere dag lachen'
Haar oudste dochter is gevoelig voor prikkels. “Op school is ze vastgelopen. Daarom heb ik haar aangemeld voor de Vavo, volwassenenonderwijs. Ik hoop dat ze daar tot haar recht komt. Het is een zoektocht naar een plek waar ze kan floreren.”
Dat maakt Janneke soms verdrietig. “Ik ben hun moeder, heb altijd hoop en vertrouwen in mijn kinderen, maar ik moet soms vechten tegen de buitenwereld. Zij zien vooral problemen. Laatst zei iemand dat mijn jongste dochter waarschijnlijk niet verder komt dan beschutte arbeid. Ik denk dan: waarom moeten we daar nu al uitspraken over doen? Laten we het even aankijken.”
Toch ziet ze steeds vaker artikelen verschijnen die een positief beeld schetsen. “Ik las laatst een stuk van een psychiater die schreef dat dyslectie geen stoornis is, maar een evolutionaire kracht (Dyslexie is geen aandoening, maar een evolutionaire kracht, zegt deze wetenschapper, Trouw, 2 juli 2022). Dat vind ik een veel positiever uitgangspunt. Begrijp me niet verkeerd, ik zie hun worsteling, maar ik wil het niet nog zwaarder maken dan het al is.”
Ze geniet volop van haar meiden. “De oudste is standvastig en heeft duidelijke principes. Zij identificeert zich met dieren en heeft een vriendengroep die dat ook heeft. Ze is nuchter, gevoelig en doet regelmatig wijze uitspraken. De jongste heeft een zorgzaam hart en is ontzettend goed in plannen. Over twee weken gaan we op vakantie, maar ze heeft haar tas nu al ingepakt. We zijn met zijn drieën een goed team, vullen elkaar aan. Ik ben de kapitein en heb twee goede matrozen. Het is heel gezellig thuis. Mijn dochters zijn leuke en charmante mensen.”
Wat ze anderen wil meegeven? “Ik wil andere ouders een hart onder de riem steken. Blijf vertrouwen houden in je kind. Laat je niet ontmoedigen. Onze kinderen zijn anders, maar ze moeten blijven voelen dat ze ertoe doen, dat ze ook bijdragen.”
Dochtertje van Rupert Grint krijgt een echte 'Harry Potter'-opvoeding: 'Ze heeft al een toverstok'
