Als Eva Yoo Ri Brussaard erachter komt dat ze zwanger is, heeft de vader van haar zoon haar alweer verlaten. Eva voedt het kind in haar eentje op – net als veel andere moeders en vaders in Nederland.
Om de positie van alleenstaande ouders te verbeteren richt ze in 2008 Stichting Single SuperMom op.
Tijdens haar studie ontmoet Eva de vader van haar zoon. Maar als ze hem vertelt dat ze zwanger van hem is, heeft hij alweer een ander. Hij heeft zijn zoon nooit gezien. Zij is vastbesloten haar kind een goed leven te geven, maar dat blijkt een uitdaging als alleenstaande moeder.
“Kinderopvang kon ik niet betalen”, vertelt Eva. “Daarom moest ik stoppen met mijn studie. Ik werd uit mijn studentenhuis gezet en bleef achter met een enorme studieschuld.” Ze verhuist van Amsterdam naar Zwolle, omdat ze daar een woning kan krijgen. “Ik voelde me enorm eenzaam”, vertelt Eva. “Ik had geen opleiding, miste mijn vriendinnen en kreeg nergens goede ondersteuning.”
Deze moeders wachten op kinderopvang: 'Het komt erop neer dat ik uren moet inleveren'
Inmiddels gaat het goed met Eva en haar zoon, maar ze maakt zich ernstige zorgen over de situatie van alleenstaande ouders in Nederland. “Mijn problemen zijn van jaren geleden, maar er is nog nauwelijks iets veranderd. Veel kinderen worden met een alleenstaande ouder geboren, maar er is nog steeds geen gratis kinderopvang, nog steeds weinig ondersteuning voor alleenstaande ouders, ze worden nog steeds alleen maar benadeeld. Er worden huizen gebouwd voor studenten en ouderen, maar niet voor alleenstaande ouders – terwijl zij juist kleine kinderen hebben. Dat maakt me heel boos.”
Alleenstaande ouders rollen vaak van het ene in het andere probleem, legt Eva uit. “Iets begint klein, maar verandert vanzelf in multiproblematiek als we niet ingrijpen. Mensen hebben bijvoorbeeld geen inkomen omdat ze voor kinderen moeten zorgen, kunnen daardoor geen huis betalen, komen in de schulden terecht, krijgen geestelijke problemen… Het één lokt het ander uit. Uiteindelijk beland je bij allemaal instanties waar je helemaal niet wilt komen, zoals Jeugdzorg. Dat moeten we vóór zijn.”
Het grootste probleem is dat we alleenstaande ouders nu pas helpen als het al te laat is, vindt Eva. “We leven in een soort omgekeerde wereld. Er gaat veel geld naar het oplossen van problemen als de Toeslagenaffaire, waar veel alleenstaande ouders bij betrokken zijn, en naar Jeugdzorg, waar veel kinderen met alleenstaande ouders zitten. Of we laten kinderen gratis sporten, maar dan zijn de ouders zo overspannen dat ze die kinderen niet komen brengen. Dat geld kunnen we veel beter gebruiken om ouders preventief sterker te maken.”
“Met name alleenstaande moeders in kwetsbare posities hebben moeite om financieel rond te komen”, legt ze uit. “Van de mensen in de bijstand is 25 procent een alleenstaande ouder. We moeten een omgeving creëren waarin zij door bijvoorbeeld gratis kinderopvang diploma’s kunnen halen en aan het werk kunnen. Zorg dat ze voldoende inkomsten hebben, pedagogisch gesteund worden en dat er genoeg huisvesting is. Als je daarin investeert, hoef je al die programma’s om pleisters te plakken niet in het leven te roepen. Op de lange termijn bespaar je dan zelfs geld.”
Destiny (19) werd 18 in de jeugdzorg: 'Ik moest alles ineens zelf doen'
“Beleidsmakers snappen het ook gewoon echt niet”, ziet Eva. “Die praten nog steeds over mensen met een kinderwens, terwijl het in heel veel gevallen juist om een ongeplande zwangerschap gaat. Het beleid loopt hopeloos achter; het gezin is allang niet meer de hoeksteen van de samenleving, bestaande uit een man, vrouw en twee kinderen. Tegenwoordig trouwen mensen niet per se als ze kinderen krijgen, en elk gezin ziet er anders uit.”
Daarom besluit Eva het heft in eigen handen te nemen. Ze richt, inmiddels vijftien jaar geleden, de Stichting Single SuperMom op voor alleenstaande ouders. De stichting lobbyt in de politiek voor een verbetering van de sociale én economische positie van alleenstaande ouders, maar geeft ouders daarnaast de steun die Eva zelf heeft gemist.
“Het hoeft allemaal niet zo formeel”, legt ze uit. “Sterker nog: het is veel leuker om terecht te kunnen bij een vriendin in de buurt dan dat je gedwongen naar een opvoedkundig bureau moet. Wij zijn een platform waar alleenstaande ouders elkaar ontmoeten en tips en ervaringen kunnen uitwisselen – door evenementen, trainingen en een besloten Facebookgroep.”
Iris (20) is alleenstaande moeder én studeert fulltime: 'Ik wist altijd al dat ik het alleen zou kunnen'
