Vergeet het grootse Televizier Ring-Gala van donderdag maar gewoon. Er was een nog belangrijker showbizz-event om te vieren deze week.
De 25e aflevering van De Mediameiden zag namelijk het levenslicht. Gaf mij persoonlijk véél meer plezier dan die tergend saaie awardshow op NPO 1 waar maar geen einde aan leek te komen.
Ook al was het ‘pas’ de 25e aflevering van één van de leukste podcasts die ons land rijk is, ’t voelt alsof ze er al járen zijn, die mediameiden. En stiekem ís dat uiteraard ook zo, alleen mogen wij sinds dit jaar eindelijk meegenieten.
De lekkerste en meest smeuïge verhalen achter de schermen van de grote talkshows, schaamteloze anekdotes van etende BN’ers, gespot door een heus spionnenleger. Zonder juice. En dan vergeet ik bijna ‘het etablissement van een BN’er’ nog te benoemen.
Allemaal rubriekjes, afgewisseld met gesprekken over het tv-wereldje en heerlijke tips van de twee gastvrouwen annex ervaringsdeskundigen. Je begrijpt het al: ik ben enorm fan. Tamar en Fanny zijn al 25 keer mijn lichtpuntjes van de week geweest. En m’n lievelingscollega’s – al hebben we helaas nog niet één seconde met elkaar gewerkt.
Want het is zó enorm fijn om in een wereld die uit elkaar spat de van oppervlakkigheid en uiterlijk vertoon een podcast te luisteren waar ze de boel eens lekker relativeren. En belachelijk maken. En dat allebei tegelijk. Alsof ik álle mensen die ik ken via mijn tv-werk hoor praten, maar dan voor de verandering niet stiekem.
Dus of je nu bij de televisie werkt of er ver weg van blijft: luister deze podcast. De Mediameiden dus. Iedere dinsdag. Dan weet je misschien niet welke vuile verhalen Yvonne Coldeweijer de wereld in heeft geslingerd, maar wél wie de vakvrouw van de week is. Of powervrouw. En kan je het woordje ‘speels’ nooit meer uit je dagelijkse gebruik wissen. En zal je zoiets ordinairs als ribbelchips metéén weer in je hart sluiten.
Gefeliciteerd meiden, op naar nog minstens 250 keer Mediameiden. Door jullie is de Hilversumse slangenkuil in één klap een stuk minder giftig geworden.
'De creativiteit in Hilversum is officieel doodverklaard, het wachten is op de uitvaart'
