Zaaddonor

Nederlandse kinderen vanaf twaalf jaar kunnen gegevens opvragen van hun zaaddonor. Voor veel Nederlandse mannen is dat een reden om geen sperma  te doneren.

De gegevens van Nederlandse zaaddonoren zijn zodanig beschermd, dat je behalve de kleur van zijn ogen vrij weinig van hen weet. Tess en Annica kiezen daarom voor Cryos, een internationale spermabank waarop donoren uitgebreide profielen uploaden.

Kinderwens

“Wij zochten iemand die qua uiterlijk en karakter op ons lijkt. Toen we ‘m uiteindelijk vonden, gooiden we hem letterlijk in de ‘shopping bag’. Wij wilden niet dat deze donor nog sperma aan andere stellen zou geven en gingen uit van meerdere behandelingen. We kochten alle twaalf rietjes op – en dat was duur! In totaal hebben wij 15.000 euro betaald. Een mogelijkheid die natuurlijk niet ieder stel heeft”, zegt Tess.

Vervolgens gaat een pakketje met sperma naar de kliniek, waar de inseminaties worden gedaan. Alleen het vinden van zo’n kliniek is lastig, vertelt Tess. “Wij wonen in Amsterdam, dus gingen we hier op zoek. Wat blijkt? Geen enkel ziekenhuis in Amsterdam wilde ons helpen. Omdat ze geen lesbische koppels behandelen, of omdat ik cystes op mijn eierstokken heb. Medisch Centrum Kinderwens in Leiderdorp was de dichtstbijzijnde optie. Best lastig, want daar moet je dan elke maand tijdens je ovulatie heen, totdat het raak is.”

Verplicht webinar

“Om toegang te krijgen tot voorzieningen van de kliniek, moesten we een verplicht webinar volgen. Zo konden we worden goedgekeurd voor het ouderschap. Dat vond ik vreemd, want heterostellen hoeven dit bijvoorbeeld niet. Ook moesten we allebei een doorverwijzing hebben van de huisarts. Daarin stond onze reden: ‘Wij kunnen als vrouwen geen kinderen krijgen’. Allemaal dingen waarvan ik dacht hé, gebeurt dit in Nederland?” zegt Tess.

In zo’n webinar krijg je bijvoorbeeld tips over wanneer je het kindje het beste kunt vertellen dat het van een zaaddonor komt. “Het is nou eenmaal anders dan bij heterostellen. Dat kun je als betutteling ervaren, maar dit is al zó lang zo. Ook mannen met ernstige genetische aandoeningen, die bang zijn dat hun kindje die ook krijgt en daarom gebruik maken van donorzaad, moeten het webinar volgen”, vertelt Arne van Heusden (61) gynaecoloog en directeur Medisch Centrum Kinderwens Leiderdorp.

Duomoeder-adoptie

Annica is als biologische moeder ook juridisch ouder. Tess nog niet. Ze besluiten voor de optie duomoeder-adoptie te gaan, omdat dit internationaal meer zekerheid geeft. Zo heeft Tess als adoptiemoeder zeggenschap over het kindje, wanneer er iets met Annica in het buitenland gebeurt. “Het aangeven van onze dochter bij de gemeente was super stressvol. Als dit fout ging, was adopteren niet meer mogelijk”, vertelt Tess.

“Voor ambtenaren en gemeenten is de optie duomoeder-adoptie onbekend terrein. Ze zijn vaak niet bekend met de internationale problemen die kunnen ontstaan voor erkenning van een mee-moeder. Ik zorg altijd voor een goede instructiebrief en houd mijn telefoon bij de hand tijdens geboorteaangiftes, zodat ambtenaren vragen kunnen stellen”, aldus Nicoline Veenendaal, advocaat van Tess en Annica.

Vergoeding

Anders dan heterostellen krijgen lesbische koppels de vruchtbaarheidsbehandelingen binnenkort niet meer vergoed. “Voor lesbische stellen is er momenteel nog een subsidiepotje, maar hoe lang de behandelingen daaruit vergoed worden, is onzeker. De kosten lopen hoog op, want voor elke behandeling moet je betalen. Echo’s, webinar, controles, inseminaties. Er zijn zoveel hoepels waar we doorheen hebben moeten springen!”

Tips

“De adoptie loopt en alles is gelukt. We zijn zo ontzettend gelukkig met haar! Mensen die, net als wij, een andere gezinssamenstelling hebben, zijn denk ik zo mogelijk nóg blijer met de geboorte van een kindje.”

Tess sluit af met een belangrijke tip voor andere lesbische stellen: “Begin op tijd! Op elke nieuwe stap in de behandeling moet je wel een maand wachten. Wij hadden gelukkig vrienden die veel van het proces wisten. Heb je dit niet, laat je dan eerst goed informeren.”

Lees ook
‘Wensouders Nicole en Babette over adoptiestop: ‘We hebben geen idee waar we aan toe zijn’