Eva* (31) is na jaren samenwonen weer vrijgezel, en dat bevalt prima. Op het daten na. In sprookjes gelovende mannen die nog thuiswonen, geen gehoor meer na ‘de leukste date ooit’ of bindingsangst (bij beide partijen): het is gewoon ruk.
Toch blijft ze het proberen, want iedereen wil af en toe wat gefriemel aan het lichaam. Dit keer: de nieuwe vader.
Als student was ik elke week in de kroeg te vinden: relatie of geen relatie. Ik vond het heerlijk om samen met vriendinnen de week achter ons te laten op foute muziek, en – na elkaar meerdere keren op een avond kwijt te raken – samen te eindigen met een broodje hamburger.
Maar nu de vriendinnen zijn gaan samenwonen, kinderen baren en voor het altaar staan, zijn de avondjes uit meer dan gehalveerd. Willen we samen wat gaan drinken, dan moet daar eerst een datumprikker overheen. Wel het liefst bij iemand thuis, want de stad “ja, dat is niet meer iets voor mij”.
Niet mijn woorden. Want thuis op de bank vind ik geen vent, en de datingapps zijn om te janken. Laat staan dat ik die van mij tegenkom bij het tankstation.

Je kunt begrijpen dat ik dan ook stond te juichen, toen mijn vriendinnen akkoord gingen met een kleine kroegentocht.
Dus daar stond ik dan: midden in een kroeg met mannen die – sinds ik single ben – tien jaar jonger zijn geworden. Tot mijn oog valt op iemand met blonde haren, die wild staat te dansen. Onze blikken kruizen elkaar en hij pakt mijn hand. “Samen?”
Hij begint al wat te kalen bij zijn slapen, dus de leeftijd zal wel goed zitten. Wat wij samen doen mag je geen dansen noemen, maar leuk is het wel. Ik ongelooflijk uit de maat, hij ‘als een ware stijldanser’ mijn fouten aan het corrigeren. Ik word de vloer over geslingerd, om vervolgens stevig in zijn armen te worden gedrukt. We struikelen over elkaars voeten en doen nog een rondje.
Het is hilarisch.

Een klein uur later staan niet alleen onze voeten, maar ook de tongen rondjes om elkaar heen draaien. Dit is ‘m, denk ik. Zonder ook maar iets over hem te weten. Geen idee wat zijn hobby’s zijn, welke karaktereigenschappen hem met de jaren iets lelijker maken of hoe zijn moeder heet. Maar dit is ‘m.
En dan tikt mijn vriendin mij op mijn schouder, wanneer ik en de blonde man elkaar net heel even hebben losgelaten. “Heb je wel naar zijn hand gekeken?”
Ik draai mij om en zie het goud blinken. “Je bent getrouwd”, roep ik uit. “Ja”, zegt hij blij. “Met haar.” Hij laat de achtergrondfoto op zijn telefoon zien. Die waar hij even geleden mijn nummer in had gezet. Ik zie een knappe vrouw met krullen, in een trouwjurk.
“Oh”, kan ik alleen nog maar uitbrengen. Maar de blonde man is nu helemaal op dreef: tijd om elkaar te leren kennen, denkt ‘ie. “Ik ben net vader geworden, wil je zien?” Ik knik ja, want dat heb ik wel geleerd van mijn vriendinnen. Als iemand je vraagt of je zijn of haar baby wil zien, toon je interesse.
Op zijn mobiel verschijnt een foto van een kleine pamperkont, nog geen drie maanden oud. Ondertussen wordt de blonde man dit keer zelf op zijn schouder getikt. Zijn vrienden, tijd om te gaan. ‘We bellen nog’, roept hij mij na.
Onderweg naar huis download ik maar weer één van de ‘om te janken’ datingapps.
* Eva’s naam is gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
