Het is inmiddels 24 jaar geleden dat Debby Scheerstra beviel van dochter Rosalie, maar ze denkt er nog vaak aan terug. Noodgedwongen beviel ze thuis met de hulp van enkel en alleen haar man. ‘Ik was in shock.’
In de rubriek Werpsterren deelt een moeder sterren uit voor haar zwangerschap, bevalling en kraamweek. 1 ster staat voor de ultieme nachtmerrie, 5 voor het perfecte sprookje.
“Mijn man en ik konden moeilijk kinderen krijgen”, vertelt Debby. Na vier jaar proberen raakt ze in verwachting van haar zoon. “Zelf was ik enig kind. Ik wilde hoe dan ook twee kinderen.” Dat lukt. “Binnen negen maanden was ik weer zwanger.” Ze voelt zich goed, maar moe. “Dat hoort erbij, zeiden ze. Toen ik vroeg of ze bloed wilden prikken, bleek ik een ijzertekort te hebben.”
De zorg voor haar zoon gaat door en ondertussen maakt ze een bevallingsplan. “Bij de eerste wilde ik heel graag thuis bevallen, maar toen moest ik onverwachts toch naar het ziekenhuis toe. Dit keer wilde ik alsnog graag een thuisbevalling. Het was een mooie herkansing. Ik ging naar zwangerschapsgym maar mijn man wilde niet mee. Ik was boos en wilde graag dat hij mee ging, maar hij wilde niet. Door zijn werk als beroepsmilitair kan hij goed dealen met stresssituaties. Dus dacht ik: het komt wel goed, ik laat het los.”
Jaleesa's dochter (2) was bij de bevalling: 'Ze aaide me over mijn hoofd terwijl ik aan het persen was'
Debby heeft verplichte bedrust als om 04.00 uur ’s nachts de weeën beginnen. “Ik wilde weten of ik uit bed mocht, of het kindje was ingedaald. Heb de vroedvrouw gebeld, maar zij was nog bezig met een andere bevalling. Om 07.30 uur zou ze bij ons zijn. Ik werd zenuwachtig. Uiteindelijk was ze om 08.00 uur bij ons. Het kindje was ingedaald en ik moest rustig aan doen. Ondanks dat ik wilde dat ze bleef, ging ze er weer vandoor.”
Zo’n anderhalf uur later stapt ze onder de douche. “Ik voelde de weeën aankomen en schreeuwde tegen mijn man: ‘Fred, het komt!’ Hij stormde naar boven op mij te helpen. Het was winter dus hij zette de verwarming aan, zette water op, haalde handdoeken en probeerde de vroedvrouwen te bereiken. De één was bezig met een bevalling en met de ander kregen we geen contact.”
Debby vervolgt: “Ik wilde niet dat onze dochter onder de douche geboren zou worden, dus ik zette de douche uit en strompelde de overloop af en ging op bed liggen. Er was niemand, maar onze dochter kwam. Ik kon het niet tegenhouden. Mijn man heeft haar gehaald. Het schoudertje van de baby zat klem. Fred heeft haar schoudertje losgekregen en toen gleed ze eruit. Het ging met behoorlijk wat geweld en haar gezichtje was opgezet. Niemand was erbij, niemand deed een controle. Ik was compleet in shock. Rosalie was klein – als het een grote baby was geweest was het niet gelukt – en alles glibberde. Wat moesten we doen?”
Haar man heeft inmiddels één van de vroedvrouwen aan de telefoon. “Ze kwam eraan, maar contact houden konden we niet. Er waren wel mobiele telefoons in die tijd, maar die hadden nog geen volledige dekking.” Hij besluit hun buurvrouw erbij te halen, aangezien zij verpleegkundige is. “Ze zat met haar schoonmaakster koffie te drinken toen Fred binnenkwam en zij dat ik bevallen was. Ze schrok zich wild. Meteen kwam ze mee, maar zij had ook geen idee wat ze precies moest doen. Na een half uurtje kwamen gelukkig de vroedvrouw en de kraamverpleegkundige.”
Liselore's baby had een deuk in haar hoofd: 'Heb haar drie maanden dag en nacht op mijn buik gedragen'
Het genieten kan beginnen. “We hadden dezelfde kraamverzorgster als bij de geboorte van onze zoon. We zaten op een roze wolk, werden enorm verwend. De was werd gedaan, het huis werd gestofzuigd en we ik hoefde maar te knipperen of ik kreeg een fruitcocktail. Ik mocht alleen het bed niet uit, dus ben ik boven gebleven en heb ik me alles heerlijk laten aanleunen.”
Hoe ze op dit alles terugkijkt? “Het was een avontuur. We hebben een prachtige dochter en het heeft de band van mijn man en mij sterker gemaakt. We weten hierdoor echt wat we aan elkaar hebben. Het is alleen jammer dat we niet alle details meer paraat hebben en door de hectiek weten we ook niet precies hoe laat Rosalie is geboren. We denken tussen half elf en elf uur, want toen is mijn man de buurvrouw gaan halen.”
Heb jij ook een bijzonder bevallingsverhaal? Mail je naam en verhaal in een paar zinnen naar lezer@linda.nl onder vermelding van ‘Werpsterren’ en wie weet lees je straks jouw verhaal terug op LINDA.nl.
Nesteldrang wordt zwangere Kim bijna fataal: 'Het krukje gleed onder mij vandaan'
