Iedereen verdient een uitvaart die recht doet aan wie hij of zij was, vindt uitvaartverzorger Iede Hoorn. Want hoewel de dood verdrietig en schrijnend is, is er ook zoveel liefde.
Elke twee weken schrijft Iede over bijzondere mensen en hun uitvaart. Om de dood bespreekbaar te maken en te laten zien dat er veel meer is dan koffie en cake.
Mijn man en ik zitten nog altijd op onze blauwe wolk in Amerika. We verschonen luiers, geven flesjes, maken wandelingen in de zon en zitten lekker in onze baby-bubbel. Onze zoon is nu twee weken en we mogen in onze handen knijpen, want het is echt een heel makkelijk mannetje. Hij huilt bijna niet, slaapt goed, dus het is genieten.
Ik ben nu natuurlijk even niet actief bezig met werk, maar dat wil niet zeggen dat ik er in mijn hoofd niet mee bezig ben. Ik ben voor het eerst vader geworden en dat doet me geregeld terugdenken aan ouders en kinderen die ik heb mogen bijstaan en de liefde die ik daar heb gevoeld.
Zo was er nog niet zo lang geleden een overleden moeder. Voor het organiseren van haar afscheid kreeg ik te maken met haar kinderen en hun partners; allemaal dertigers met wie ik vanaf moment één een klik had. We begrepen elkaar direct.
De moeder was een echte familievrouw, je zou kunnen zeggen ‘de koningin van de familie’. Ruim zes jaar geleden was ze ziek geworden en met die diagnose besloten haar kinderen haar in huis te nemen. Samen hebben ze haar tot het allerlaatste moment thuis verzorgd. Ik vond dat zo bewonderenswaardig. Je hoort het niet vaak, maar hoe prachtig is het als je dat kan doen voor je ouder?
Natuurlijk was het een zware tijd, maar ze vertelden mij vooral ook over de mooie herinneringen die het ze had opgeleverd. In deze reservetijd heeft het gezin – zoals ze het zelf omschreven – geleefd voor twintig jaar. Ook voor het afscheid was alleen het beste van het beste goed genoeg. De moeder lag thuis opgebaard, omringd met allemaal mooie bloemen, en de kinderen waakten ook daar weer trouw.
Een mooie elegante rouwauto, een gospelkoor in de kerk, veel kleur en kaarsen. De kerk zou je misschien eerst wat kaal noemen, maar nadat deze familie er klaar mee was, was het een vrolijk, stijlvol geheel. Alle genodigden hadden bloemen bij dezelfde bloemist besteld, zodat die daarmee de hele kerk kon decoreren. Daarnaast waren alle witte muren voorzien van foto’s in prachtige lijsten; als een soort van expositie van het leven van deze moeder.
Goede catering, een lekkere borrel, mooie speeches en muziek, de zon die scheen; echt alles klopte. Maar wat me vooral is bijgebleven van dit afscheid is de liefde die ik bij de kinderen voelde. De sfeer van die week was magisch.
En nu ik met een klein mannetje naast me hierover nadenk, komt het nog extra binnen. Het prille vaderschap heeft me nu al veranderd. Alsof alles nog een diepere laag heeft gekregen en ik een nieuwe bril. Ik kijk toch net even anders naar dingen. Wat ben ik bijvoorbeeld blij dat mijn ouders er nog zijn en ik dit babygeluk met ze kan delen. Wat een voorrecht!
Mijn werk is voor mij altijd heel belangrijk geweest. Leven met de dood heeft me verrijkt. Het zorgt ervoor dat ik het leven met beide handen aangrijp en volop geniet. Maar het nieuwe leven doet mij stilstaan. Op dit moment zijn mijn man, onze zoon en die wandelingen in de zon alles en meer dan genoeg.
'In de dagen na zijn overlijden helpt het hele gezin bij het maken van de kist voor Theo'
Iede Hoorn (39) is uitvaartverzorger auteur van Leven met de dood en bekend van zijn Instagrampagina waar hij foto’s en verhalen van uitvaarten post.
Op LINDA. deelt Iede twee keer per maand een bijzonder verhaal in de hoop de dood meer bespreekbaar te maken en ook te laten zien dat het meer is dan koffie met cake.
Iede is getrouwd en woont samen met Chris en hun zoontje Elia in Amsterdam.
