Het is vandaag de Dag van de Vermiste Kinderen. Jaarlijks raken er zo’n 17.000 vermist. Naar elk kind wordt gezocht tot het gevonden is, maar slechts een fractie van hen ontpopt zich tot een soort van bekende Nederlander. Waarom krijgt het ene kind zoveel media-aandacht terwijl we over het andere niks vernemen?
Izanne de Wit is Landelijk Coördinator Vermiste Personen bij de Politie. Zij legt uit hoe dit zit.
“Je hebt vermissingen in allerlei soorten en maten. Elke zaak is anders en verdient een andere aanpak. Een vermissingszaak is vaak een soort kapstok waar van alles achter schuil kan gaan. Sommige kinderen lopen weg, raken per ongeluk zoek in de supermarkt, anderen worden ontvoerd.”
Het is daarom van essentieel belang dat de juiste opsporingsmethodiek wordt ingezet. “Wanneer een melding binnenkomt, kijken we welke methodiek we moeten gebruiken. De zaken die je in de media ziet, zijn zaken waarin we willen dat burgers helpen zoeken. Die afweging maken we heel zorgvuldig, want de privacy van een kind is een groot goed.”
Marcels dochter (6) is ontvoerd naar Thailand: 'In de nacht komen de demonen'
Pas als het welzijn van het kind in het geding is, zoekt de politie de media op. “Dan zullen we direct onze opsporingsmethodieken inzetten en burgers vragen om mee te helpen zoeken. Afhankelijk van de situatie verspreiden we een Vermist Kind Alert, voor bijvoorbeeld iemand met een verstandelijke beperking. Of een Amber Alert wanneer er sprake is van levensgevaar.”
Maar, zegt De Wit, meestal is de politie terughoudend met het in de media brengen van deze kinderen. Het opsporingsteam zoekt uit of het van toegevoegde waarde is dat het kind onder de aandacht komt, of het niet schadelijk of zelfs gevaarlijk is voor het kind of de omstanders. Of het mag van de wet en volgens de AVG. In negen van de tien gevallen moet er ook toestemming komen van de officier van justitie.
Maar bezorgde ouders zijn de politie vaak al voor, en zoeken – voordat ze er goed en wel over nagedacht hebben – de media op. “Vergeleken met tien jaar geleden, gaat het er nu wel anders aan toe. In tegenstelling tot vroeger brengen achterblijvers de vermissing vaak zelf op sociale media onder de aandacht. Dat is begrijpelijk. Ouders of achterblijvers zijn bezorgd en emotioneel. Verstandig is het niet altijd.”
Daarnaast zijn er tal van meldingen en sites, ook los van de politie, die niet altijd accurate informatie naar buiten brengen. Waar kinderen van gescheiden ouders – die niet op tijd naar vader of moeder zijn gebracht – ook nog weleens als vermist worden opgegeven. “Door dat woud van meldingen, verslapt de aandacht van de belangrijke zaken.”
Moeder van ontvoerde Dean (4) smeekt oppas: 'Breng hem naar huis'
Die landelijke aandacht is niet altijd goed. “Ik herinner me een zaak waarin een jongen was weggelopen. Hij had zijn rugzak en slaapzak meegenomen. Alles was tot in de puntjes voorbereid. Zijn ouders wilden media-aandacht, maar we vonden hem gelukkig door middel van camerabeelden. De jongen bleek in de knoop te zitten met zichzelf, met zijn geaardheid. Achteraf was iedereen blij dat zijn vermissing niet publiekelijk was gedeeld.”
“We doen alles in het belang van het kind. Het redden van het kind gaat boven het vangen van de boef”, vervolgt De Wit. “Soms is een kind ontvoerd door een moeder of vader. Dan maken we ons geen zorgen dat diegene het kind wat aandoet, maar het zou wel kunnen dat dat de ontvoerder gewapend is en degenen die op zoek gaan daardoor gevaar lopen.”
Het werk is soms hard en schrijnend, weet de coördinator vermiste personen, maar volgens haar ook vaak leuk en mooi. “In 2019 vreesden we voor het leven van een kind. Via een Amber Alert kwamen de verlossende woorden van iemand die het kind zag fietsen. Als je het kind dan daadwerkelijk aantreft, is dat geweldig. Zoiets roert mij tot tranen toe.”
Dit artikel kwam eerder online op LINDA.nl.
Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
Moeder van ontvoerde Insiya deelt emotionele video op achtste verjaardag: 'Deze keer is de boodschap aan haar'
