Afstandsmoeder Trudy Scheele kan de Staat niet aansprakelijk stellen voor het afstaan van haar kind. Zo oordeelde de rechter woensdag. ‘Ik ben verbijsterd over de uitspraak.’
Trudy blijft strijdvaardig, ondanks de uitspraak van de rechter.
Afstandsmoeder
Trudy (75) uit Epe heeft een leven van strijd achter de rug. Ze moest in 1968 onder dwang afstand doen van haar zoontje, omdat ze een ongehuwde moeder was. Trudy was toen 22 jaar oud. Inmiddels is ze uitgegroeid tot het boegbeeld van de ‘afstandsmoeders’. Tussen 1956 en 1984 overkwam dertien- tot veertienduizend moeders hetzelfde. ‘Gevallen vrouwen’ werden ze genoemd.
In 2019 barstte de bom en stelde Trudy als eerste afstandsmoeder de Staat aansprakelijk voor het gedwongen afstaan van haar baby. De zaak kreeg veel aandacht. Maar afgelopen woensdag wees de rechtbank in Den Haag haar eis af; verslagenheid heerste.
Trudy wilde even niet praten en moest het nieuws op zich laten inwerken. “Dit had ik niet verwacht. Ik en de andere moeders voelen ons niet gehoord en zijn ontzettend teleurgesteld.”
Schuld bij de moeders
Door de uitspraak van de rechter hebben Trudy en de andere moeders het gevoel dat de schuld bij hen ligt. “De rechter heeft wel vermeld dat dat absoluut niet het geval is, maar toch voelt het door de uitspraak zo. Wij als moeders hadden geen keuze dan het kind af te staan. We werden gezien als tweederangsburgers en moesten vooral onze monden houden over wat er gebeurd was.” Trudy is dan ook heel stellig over de adoptiewet. “De wet is misbruikt en daar willen we erkenning voor.”
Trudy zegt zich strijdvaardiger dan ooit te voelen. “Wij als moeders zijn nu allemaal op leeftijd, nu kunnen we er nog voor zorgen dat het verleden op de juiste manier de boeken ingaat.” Of zij in hoger beroep gaat, weet ze nog niet. “Ik ga met mijn advocaat overleggen of het een haalbare kaart is en uiteraard zijn er nog praktische zaken.” Met dat laatste doelt Trudy op de advocaatkosten.
Contact met zoon
Overigens heeft Trudy al een poosje goed contact met haar zoon. Pas sinds een paar jaar weet haar gezin van zijn bestaan af. Het was Trudy’s dochter die haar aanspoorde om het eerste contact te leggen, en met succes. “Ik heb ook contact met de adoptiemoeder en dat gaat heel erg goed. Deze ochtend had ik ook nog even contact met mijn zoon.”
Waar het Trudy en de andere moeders in de kern echt om gaat, is dat zij erkenning krijgen van de Staat dat er fouten zijn gemaakt. “Als dat wordt toegegeven, dan zou dat heel veel rust geven. Dan kunnen we door.”
Rechtbank beslist: staat niet aansprakelijk voor leed afstandsmoeders
