Als mensen zich ooit op de maan vestigen, kunnen ze daar misschien in grotten en diepe kuilen wonen en werken. Het leven is er mogelijk veel draaglijker dan op het maanoppervlak.
Dat zeggen Amerikaanse wetenschappers en de ruimtevaartorganisatie NASA. Ze worden blootgesteld aan minder straling, en misschien groeien eetbare planten er ook beter.
De onderzoekers hebben een 100 meter diepe kuil op een basaltvlakte op de maan bestudeerd. De kuil maakt deel uit van de Zee der Rust, waar in 1969 Neil Armstrong en Buzz Aldrin als eerste mensen op de maan rondliepen.
Een deel van de kuil heeft een ‘overkapping’, en in dat overdekte deel, met schaduwen, is de temperatuur stabiel 17 graden boven nul. Mogelijk is de kuil de ingang van een soort grottenstelsel, en daar zal het ongeveer even warm zijn.
De onbedekte delen van dezelfde kuil zijn veel extremer, net als de rest van de maan. De zon schijnt daar vijftien dagen onafgebroken op zonder de remming van een dampkring. De temperatuur stijgt dan naar ongeveer 150 graden. Vervolgens is het vijftien dagen lang nacht, en dan keldert het kwik naar 170 graden onder nul. Niet leefbaar, dus.
Een Japanse sonde ontdekte in 2009 dat er zulke kuilen op de maan zijn. Inmiddels zijn er ongeveer tweehonderd van die zogenoemde lunar pits gevonden. Het zijn geen kraters, omdat ze niet door inslagen zijn ontstaan. Door zeker zestien gaten stroomde vroeger waarschijnlijk lava.
De Verenigde Staten willen de komende jaren weer mensen naar de maan en terug brengen, met hulp van Europa, Canada en Japan. Anders dan in de jaren 60 en 70 is het nu de bedoeling om langdurig op de maan te blijven. Daarvoor wordt al langer gedacht over ondergrondse complexen.
Leven met de maan? Dit is hoe je gebruik maakt van de verschillende maanstanden
