Een retestrakke planning of go with the flow, elke dag uit eten of afhaalchinees op de bank, een rampzalige date of juist volop me-time. In ‘De week van’ bespreken we de week van een bekend persoon. Deze week: Sjorleone.
Hoe zien z’n dagen eruit na zijn winst in Paradise Hotel? En zijn er dingen – naast zijn echte naam – die hij nog voor ons verborgen hield?
Je week in één woord?
“Hectisch. Ik beleef veel nieuwe avonturen. Van interviews tot mijn nieuwe nummer dat vandaag is uitgekomen en shows waar ik moet draaien. Ik word nu opeens geboekt voor een privéfeest met 36 vrouwen. Nou, dat heb ik nog nooit meegemaakt. Dat draaien is begonnen na Paradise Hotel en daar kan ik mooi extra centen door meepakken. Al helemaal omdat ik ben ontslagen bij mijn vorige baan in het speciaal onderwijs. Ik moet toch mijn geld zien binnen te harken.”
Zag je je ontslag aankomen?
“Ja, dat ging wel door mijn hoofd toen ik me aanmeldde. Ik weet hoe vastgeroest mensen in het onderwijs kunnen zijn. De kinderen vind ik fantastisch, maar de meeste mensen die er werken vinden snel iets raar. Maar voor mij was het belangrijker om weer te voelen dat ik leef, dan dat ik zekerheid had met een vaste baan. Ik wil geen spijt hebben van iets dat ik niet heb gedaan.”
Voelde je daarvoor niet dat je leefde, dan?
“Niet echt, nee. Mijn hele leven speelde zich af binnen twee kilometer omtrek: werk, vrienden, zaalvoetbal. Eén keer in de week, als ik uitging, kwam ik daarbuiten. Door Paradise Hotel krijg ik weer het gevoel dat ik leef. Nu kom ik overal.”
Heb je hiermee dan definitief een nieuw carrièrepad ingeslagen? Of zie je jezelf wel weer het onderwijs in gaan?
“Niet direct. Kijk: het is niet zo dat ik de kinderen in het onderwijs per se didactisch wilde aansterken – het ging mij om hun emotionele ontwikkeling. Dat ze leerden hoe ze met elkaar konden omgaan en elke dag met plezier naar school zouden gaan. Ik was de kinderen de hele dag aan het vermaken en entertainen. Dat was mijn rol en daar haalde ik veel voldoening uit. Nu, door televisie, vermaak ik veel méér mensen dan alleen die driehonderd kinderen op school. Dat vind ik veel waardevoller. Ik wil mensen entertainen door mezelf te zijn, en hoe meer mensen dat zijn, hoe beter.”
Vertel even over je nieuwe nummer dat vandaag uitkomt: Achteruit samen met Trobi en Bizzey.
“Ik werd door een gozer benaderd die dit nummer had liggen en vroeg of ik ‘m wilde inrappen. Nou prima, dus we doken de studio in en ik had ‘m op TikTok gegooid. Toen belde Sony. Ze hadden het gezien en nodigden me uit voor een gesprek. Een paar dagen later had ik een contract getekend en kwamen ook Trobi en Bizzey erbij. Dat is toen Achteruit geworden.”
“Ik wist zelf natuurlijk geen ene meter van rappen of zingen, dus de mensen van Sony ondersteunden mij daarin. Dat was prettig. Het zou geweldig zijn als dit een hit gaat worden. Eerst kwam ik in de clubs puur om te draaien of entertainen, nu douwt ook iedereen een microfoon in m’n klauw.”
Zijn er momenten waarop je wel kunt chillen? Lig jij ook naar Winter vol Liefde te kijken ’s avonds, zoals half Nederland?
“Nee, haha. Er zijn weinig momenten waarop ik lig. Want als ik even vrij ben, moet ik weer een TikTok maken of iets voor Instagram doen. Maar ik ben wel veel met Gijsje van Paradise Hotel, zij is mijn rust. We hebben het heel gezellig. Ze rijdt me overal naartoe en helpt me ook met keuzes maken als mijn hoofd weer even te vol zit: ik heb ADHD en krijg veel prikkels binnen. Als ik een rustmomentje nodig heb, dan kruip ik lekker met haar op de bank. Dat is fijn.”
Je verraste iedereen met je echte naam: Johan Patrick. Is er nog iets dat we niet van je weten?
“Ik heb smetvrees, dat weten denk ik weinig mensen? Thuis is het gek genoeg nog erger dan op vakantie, en ik heb er best moeite mee. Ik hou nooit mijn telefoon aan mijn oren en was altijd mijn handen voor het slapengaan. Daarna pak ik m’n telefoon ook niet meer op.”
Wat kan er volgende week beter?
“Ik mag wel iets meer rust pakken en eerder naar bed gaan. En sporten en goed eten. Tegenwoordig eet ik alleen maar kapsalon, shoarma, patat en pizza. Dat is letterlijk het enige dat ik eet. Ik heb al jaren geen groente gegeten. Echt jaren niet – ik maak geen grap. Ik haal nog de sla van m’n kapsalon. Ik moest van mijn moeder vroeger altijd drie sperziebonen eten, maar sinds mijn twaalfde ben ik daar ook mee gekapt. Ik neem wel een vitaminepil en elke dag fruit.”
Maar hoe moeilijk is het om iets gezonds in elkaar te flansen?
“Nou, ik vind groente gewoon smerig, maar ik heb ook nog nooit gekookt. Ik ben bloedserieus. Ik haal altijd af of eet bij mijn ouders. En als dat niet lukt, schuif ik bij een vriend aan. Ik heb toevallig gisteren wel een tosti geprobeerd te maken, maar dat lukte niet want ik kreeg dat apparaat niet meer open, alles bleef plakken. Maar goed, ik besef dat ik in dit drukke leven wel wat gezonder moet gaan eten.”
En wat neem je mee het weekend in?
“Ik heb zin om er weer een mooi weekendje van te maken. Je moet altijd het beste uit de dag halen. Ik heb weinig met mensen die heel serieus zijn, niet echt genieten en noem het allemaal maar op. Ik heb zoiets van: je leeft maar één keer, maak het gewoon top, weet je?”
AkaLuuk over zijn week: 'Voelde alsof ik doodging'
