De 'tramp stamps' van LINDA.-lezeressen: 'Stampertje steekt er met z'n koppie bovenuit'

10.06.2021 | 17:17 UUR | Jujube Zeguers

Wie kent hem niet: de tramp stamp. De tatoeage die in een spontane bui is gezet, prijkt vaak op de lage onderrug en hij symboliseert zelfstandigheid en rebellie.

Deze LINDA.-lezeressen delen hun tramp stamp en het verhaal achter de tattoo.

Linda – 41 jaar

“Op mijn zestiende woonde ik al zelfstandig, ik had geen gemakkelijke puberjaren. Ik ben toen in Alkmaar een tattooshop ingelopen en heb een willekeurig plaatje uitgezocht… Goddank koos ik dit zonnetje en geen doodshoofd. Ik ben niet altijd even blij geweest met mijn tatoeage, bijvoorbeeld toen ik ging trouwen in mijn mooie strapless jurk had ik hem liever niet gehad. Maar aan de andere kant hoort-ie bij mij en staat hij symbool voor de lastige tijd die ik toen had, maar waar ik zoveel sterker ben uitgekomen!”

trampstamp

Natalie – 33 jaar

“Mijn vriendin en ik waren veertien en vijftien jaar oud en hadden toevallig allebei dezelfde tatoeage gezien bij de lokale tattooshop. Grappig, dachten we: ‘die willen we!’ En uiteraard op onze onderrug, want dat was dé plek. Twintig jaar later zijn we nog steeds vriendinnen.”

trampstamp natalie

Inge – 44 jaar

“Helaas heb ik een lelijke tattoo. Ik was zestien en wist niet wat ik ging laten zetten, maar het moest op mijn kont. Bij de tattooshop kon ik niet kiezen. Uiteindelijk werd het stampertje van Bambi. Mijn broertje van dertien (dat het mag) kreeg een epileptische aanval tijdens het tatoeëren. Ik besloot mijn tattoo op mijn borst te laten zetten na bangmakerij over de pijn op mijn kont.

Vanaf dag één heb ik er ontzettend spijt van. Ik heb hem tussendoor nog laten bijwerken, maar dat mocht niet baten. Ook na twee zwangerschappen waarin ik veel ben aangekomen, is het echt een verschrikkelijk gedrocht. Het is dat ik al lang samen ben met mijn man, want anders deed ik mijn beha niet uit. Ik wil iedereen op het hart drukken goed na te denken over een tatoeage, ik schaam me nog steeds verschrikkelijk.”

trampstamp

Miranda – 48 jaar

“Ja, ook ik ben schuldig aan deze vorm van onderrugversiering, ik vergeet hem alleen vaak. Nu is het geval dat mijn partner een tattoo-artiest is, dus kan ik er zo iets minder trailer trash van laten maken door hem. Maar aan de andere kant… boeie!”

Sandra – 48 jaar

“Ik loop sinds 1997 met Stampertje op mijn linkerborst. Op dat moment weet ik echt niet wat ik gedacht moet hebben maar ja, je bent jong en wilt wat. Ik was toen 24 dus toch al volwassen zou je denken. Met een laag decolleté steekt z’n koppie er net bovenuit, altijd moet ‘ie even gluren.

Ik heb de tattoo laten zetten vlak voor een sollicitatiegesprek en het bloedde nog wat na. Ineens had ik bloed op m’n shirtje, dus fakete ik een bloedneus. Ik ben aangenomen en toen ik eenmaal in dienst was, heb ik de waarheid verteld; daar hebben we nog jaren smakelijk om gelachen. Dus ik zou willen adviseren: denk eerst nog even goed na wanneer je een tattoo laat zetten en vooral ook waar je hem laat zetten. Mijn huidige vriend vindt hem lelijk, maar Stampertje wiebelt er evengoed vriendelijk op los.”