Zo’n operatie is dan ook bepaald niet niks. Jannekes bovenkaak moest eerst verbreed worden, waarna haar kaken in de operatie letterlijk op de goede plek zouden worden gezet. Meestal komt er daarna nog een beugel aan te pas om de tanden recht te zetten.

Bruiloft

Janneke had in die jaren niet veel last van haar gebit. “Ik kreeg later wel een paar opmerkingen dat ik lelijke tanden had. Ik vond dat heel vervelend, juist omdat het volwassenen waren die het zeiden. Anderzijds kon ik het ook wel relativeren. Ik nam het niet te zwaar op.”

Toen ze haar vriend in 2013 leerde kennen en dacht aan een bruiloft, besloot ze toch iets aan haar aangezicht te doen. “Ik nam op foto’s altijd bepaalde poses aan, zodat je niet zag dat ik aan één kant een soort gat had. Ik zorgde er altijd voor dat ik aan de ‘juiste’ kant stond, zodat het niet zo zichtbaar was. Dat wilde ik niet op mijn trouwfoto’s.”

Janneke in april 2015

Schroef

“Ik wist dat het een lang traject zou zijn, dus ik moest gelijk beginnen”, legt Janneke uit. Begin 2015 ging ze naar de orthodontist en halverwege 2015 kreeg ze een bovenkaakverbreding. “Ik kreeg letterlijk een schroef in mijn gehemelte die aan beide kanten vastzat. Met een kleine schroevendraaier, die ik mee naar huis kreeg, moest ik elke dag aan die schroef draaien om te zorgen dat de kaak werd opgerekt. Dat deed heel veel pijn.” Omdat ze het draaien zelf niet durfde, hielp haar vriend hierbij.

Na vijf maanden brak de schroef plots af. “We reisden op dat moment door Australië en Nieuw-Zeeland en ik was heel bang dat die schroef ergens in the middle of nowhere in mijn keel zou schieten.”

Twijfels operatie

Eenmaal aangekomen bij een ziekenhuis in Sydney, stond Janneke nog een onaangename verrassing te wachten. “Ze hadden zoiets nog nooit gezien. Ik moest ter plekke googelen wat er nou precies in mijn mond zat. De artsen stonden vol verwondering te kijken.”

Gelukkig kon de schroef worden verwijderd, waarna de vakantie gewoon weer doorging. Maar omdat de schroef er feitelijk te vroeg was uitgehaald, bleef de vraag of haar kaak wel breed genoeg was geworden voor de operatie. “Ik heb nog anderhalf jaar een beugel gedragen en toen kwam in 2017 het verlossende woord: ik mocht een dubbele kaakoperatie.”

‘Shrek’

Het was de laatste grote ingreep die het traject van Janneke zou moeten afronden, maar ook dit ging niet zonder slag of stoot. “Ik leek na de operatie op de vrouwelijke versie van Shrek. Ze hadden natuurlijk alles gebroken, waardoor mijn gezicht geel, groen en blauw was geworden. Ik mocht zes weken niet kauwen en niet niezen omdat ze bang waren dat er iets zou verschuiven.”

Terugkijkend op het hele traject, dat drieënhalf jaar duurde, zou de HR-medewerker het nu veel eerder hebben gedaan. “Maar ik was er vroeger niet mee bezig dat mijn gebit niet mooi was. Ook was ik lang bang dat mijn hele gezicht door dit traject zou veranderen.” Achteraf denkt ze dat het haar veel leed had bespaard als ze het wel eerder had gedaan. “Met die schroef krijg je bijvoorbeeld een spleet tussen je tanden van een centimeter. Dat vond ik op de werkvloer altijd erg lastig.”

Liever bevallen

Het traject was niet gemakkelijk. “Ik zou nog liever vijf keer bevallen dan dit nog een keer doen. Ik vond bevallen echt minder heftig en minder pijnlijk. Dat is misschien ook omdat je bij een bevalling gelijk iets terugkrijgt. Hierbij zie je pas na drieënhalf jaar effect.”

Nu is ze blij met het resultaat. “Het is geen Prodent-smile geworden, maar dat was ook niet het einddoel. Ik kauwde vroeger altijd vooral aan één kant van mijn mond. Nu staan mijn kiezen eindelijk recht op elkaar en kan ik met beide kanten goed kauwen. En ik ben blij dat ik geen gekke poses meer hoef aan te nemen als ik op de foto ga.”

Janneke in 2017

Juli 2018

En het eindresultaat: een foto genomen in juni 2020. 

OPROEP

Heb jij ook een transformatie ondergaan en wil je je verhaal delen op LINDA.nl? Mail naar redactie.nieuws@linda.nl o.v.v. ‘Ik mag er wezen’.