Het plan was om precies een jaar geleden een feestje voor mijn vrouw te organiseren. Ze werd 40 en dat leek me een mooie mijlpaal om te vieren in het huis waar we een paar maanden eerder waren komen wonen. Ik had dit ook keurig aangekondigd: als je 40 wordt, gaan we dat groots vieren.
Het leven liep iets anders en op de dag dat ze jarig was bevond ik me midden in het Apusenigebergte in Roemenië. Ze noemde het haar stomste verjaardag ooit. Dus besloot ik dat het dit jaar anders moest. Ik zou een feestje organiseren waar ze niets vanaf wist. Haar collega’s, vrienden (vanaf de middelbare school tot nu), familie, iedereen nodigde ik uit. Ik drukte ze allemaal op het hart niets te zeggen. Voor sommige contacten moest ik via via gaan om alle telefoonnummers bij elkaar te sprokkelen.

Samen met een van haar beste vriendinnen ging ze een dagje naar de sauna. Dat doen ze wel vaker, massage erbij, lekker lunchen, heerlijke dag. In de tijd die zij weg waren, kon ik samen met m’n dochters het huis versieren, boodschappen doen en cadeautjes inpakken. Al het bezoek, een mannetje of veertig, werd om vijf uur in de middag besteld. Tussen half zes en zes zou het feestvarken dan haar opwachting maken. Nietsvermoedend!
Haar vriendin deelde met mij haar live locatie op het moment dat ze wegreden bij de sauna. Wonder boven wonder, op vier mensen na, was iedereen op tijd. Toen ze twee minuten bij ons vandaan waren, riep ik iedereen op z’n glas mee te nemen en voor het huis te komen staan. Het stond er immers vol met fietsen en auto’s, als ze aan zou komen, zou ze meteen weten wat er gaande was.
Nou, de enige verrassing van die dag was dat ik niet wist dat zij van alles op de hoogte was. Ze had het meteen doorgehad bij het smeden van de plannen. Want die vriendin die nooit vooruit plande, wilde nu ineens twee maanden van tevoren een saunadate in de agenda zetten. Dat was gek. Voor de overnachting die ze er normaal altijd aan vast plakken, was helaas geen tijd, maar een andere datum zoeken was ook niet wat ze wilde. Het moest op die specifieke dag. Dat was de eerste aanwijzing.
Daarnaast hadden gelukkig slechts twee mensen zich vol versproken. Haar broer, die had geklaagd dat hij drie zaterdagen vrij moest nemen van z’n werk deze maand. Hij werkt in de horeca en gaf zelf een zaterdag een feestje. Z’n andere zus vierde ook haar verjaardag en nu dus dit. Gelukkig deed mijn beste vriendin ook nog een duit in het zakje. Toen mijn vrouw haar verjaardag aankondigde, omdat ze hem zelf een week later klein wilde vieren, zei zij: ‘Huh? Dat staat toch al lang in de agenda?’ Daar waar ik verwachtte dat een van mijn dochters haar mond voorbij zou praten, waren het de volwassenen en mijn opzichtige planning die het allemaal weggaven.
Voor de feestvreugde maakte het gelukkig allemaal niets uit, het werd een knalfuif, maar in verrassen blijk ik opvallend slecht.
Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
