Het heeft absoluut eventjes geduurd, maar we hebben eindelijk dan toch een punt bereikt waarop gays op televisie er echt mogen zijn. Homoseksuele personages in films en series zijn nu pas echt volledig uit de kast gekomen.
'Homoseksuele personages in films en series nu echt pas volledig uit de kast'
Want je kent ze wel, de gezellige gay best friend die er alleen maar was om je hart te luchten of om mee te gaan winkelen uiteraard. Een absoluut eendimensionaal bijfiguur zonder eigen leven. Ja of alleen een seksleven, want dát gedeelte van hun geaardheid werd meestal gigantisch uitvergroot.
Wie tijdens deze pridemaand een rondje Netflix, HBO Max of Disney+ doet, komt het ene na het andere pareltje tegen. De film Fire Island, maar ook series zoals Love Victor, Heartstopper en het nieuwe Uncoupled. Homoseksualiteit staat centraal, maar dan wel lekker divers. Maar ook in de meer mainstream-titels zoals Grey’s Anatomy en And Just Like That is iemands geaardheid of gender niet het belangrijkste, maar juist bijzaak. Precies zoals het echte leven en dat lijkt me nou nét de bedoeling.
Niet langer één hysterische homo, of opgepompte sportschooljock. Alle kleuren van de regenboog komen voorbij en dus keuze genoeg om jezelf ergens in te herkennen. Daar had ik als opgroeide tiener nogal eens wat moeite mee. Ik had eigenlijk alleen Michiel de Zeeuw in Goudkust als rolmodel.
En ook fijn: niet alle verhaallijnen van de LHBTQ+-karakters zijn allemaal zo vreselijk zwaar en ellendig. Geen heftige coming-outs, gedoe met acceptatie of allerlei andere problemen. Het is namelijk enorm leuk om homo te zijn, prettig dat het ook in steeds meer televisieseries een feestje is, zonder de ongewenste stereotypering dat je jezelf eerst door een kloteperiode moet zien te worstelen.
Over twee maanden krijgen we trouwens pas echt een next level-doorbraak. Dan gaat de film Bros in de bioscopen draaien. Niet alleen de eerste gay romcom van een grote Hollywoodstudio, maar tevens de primeur van een volledige cast in het LHBTQ-spectrum.
Hoewel ik het bizar blijf vinden dat het zo enorm lang heeft geduurd voordat een film zoals deze gemaakt kon worden, hij kómt er nu. En wat had ik zelf graag zo’n film gehad toen ik opgroeide. Maar hé, gevalletje beter laat dan nooit. Happy Pride!
