‘Marokko is reizen in uitersten: frisse berglucht, verstilde oases en bruisende steden’

Marokko is een mengelmoes van culturen. Van het oorspronkelijke Amazigh – Berbers – en van Arabisch, Andalusisch, Frans en Afrikaans. Dat zie je terug in de kleurrijke kleding en gezichtsversieringen, proef je in de gerechten en hoor je wanneer er Arabische zang en het geluid van Andalusische snaarinstrumenten uit open ramen klinken. En toch is Marokko heel eigen en met geen andere reisbestemming te vergelijken.
Reizen door Marokko is reizen in uitersten. Je toert van de frisse berglucht in het Atlasgebergte naar de droge stilte van de Sahara en along the way kom je bruisende steden en verstilde oases tegen. In Marokko draait het om aandacht voor smaak, voor sfeer, voor het moment. Kortom: een ideale bestemming voor een roadtrip.
Vanaf Amsterdam land je in iets meer dan drie uur vliegen in Tanger of Fez. Wie deze minder bekende steden écht wil ontdekken, trekt er het liefst tien dagen voor uit. Wij beginnen in Tanger, of Tandja in het Arabisch, een rauwe kustplaats die heerlijk eigenzinnig is. In de twintigste eeuw fungeerde de havenstad als toevluchtsoord voor kunstenaars, ­schrijvers en spionnen. Schilder Henri Matisse, rock-’n-roll-chef-kok Anthony Bourdain en modeontwerper Yves Saint Laurent ­lieten zich hier inspireren. Laatstgenoemde deelde er zelfs een huis met zijn ­echtgenoot Pierre Bergé: Villa Mabrouka. Tegenwoordig kun je er ­slapen in een van de twaalf kamers, maar dan moet je – financieel gezien – wel van goeden huize komen. Eten doe je bij Saveur de ­Poisson, bekend om vis en notenpasta’s, bij Andalus voor eenvoudige tapas en bij het klassieke Café Tingis op Place Petit Socco.
Maar slapen kan in Tanger overal: in de oude stad of erbuiten vind je talloze hotels en riads. Een van de mooiste riads is Villa Augustine van Willem Smit. Niet goedkoop, wel heel stijlvol én, ook fijn: kleinschalig. Voor wie de stad wil proeven is één tot twee dagen genoeg.