Roya ontvluchtte Iran: Regime beroofde me van mijn mooiste jaren

Roya (55) ontvluchtte Iran: 'Regime beroofde mij van de mooiste jaren van mijn leven'

Familie | Interview

16-09-2023 | Ellen Hensbergen

Al sinds de Islamitische revolutie in 1979 worden vrouwen in Iran onderdrukt. Wie niet loyaal is aan het regime, moet vrezen voor haar leven. Dat ervaarde ook Roya (55), zij vluchtte in 1995 uit Iran.

Het is zaterdag 16 september een jaar geleden dat Mahsa Amini overleed na een hardhandige arrestatie door de zedenpolitie, omdat ze haar hoofddoek ‘verkeerd’ zou hebben gedragen. Het leidde tot een revolutie in het land en internationale verontwaardiging. Roya deelde haar verhaal eerder dit jaar met LINDA., om aandacht te vragen voor de situatie in haar moederland.

Ander leven in Iran

“Tot mijn tiende had ik een normaal, vrolijk leven. Ik rende in badpak over het strand, luisterde muziek en speelde in de schoolpauze met jongens. Tot in 1979 de regering plaatsmaakte voor het regime van ayatollah Khomeini.

Dat was vooral merkbaar op school: we kregen alleen nog les met meisjes, droegen verplicht een lang uniform met hoofddoek en moesten elke ochtend anti-Amerikaanse en anti-Israëlische leuzen uitspreken. Omdat mijn familie helemaal niet religieus was, deed ik maar gewoon alsof: de échte Roya leefde alleen binnenshuis.”

Thumbnail voor Eyelar (29) kan niet meer terug naar Iran: 'Heb het graf van mijn vader nog nooit bezocht'

Eyelar (29) kan niet meer terug naar Iran: 'Heb het graf van mijn vader nog nooit bezocht'Lees ook

Vrouwen, leven, vrijheid

“Het regime beroofde mij van de mooiste jaren van mijn leven. Mijn tienertijd voelde als een gevangenis. Toen ik daarna aan de slag ging als docent, beoordeelde men niet mijn capaciteiten, maar hoe goed ik de gedragsregels als ‘echte moslima lerares’ naleefde. Het verstikte me. Ik zag geen toekomst voor mijn pas geboren dochter en besloot te vluchten uit Iran.

Hier studeerde mijn dochter cum laude af, ze heeft inmiddels een prachtbaan. Dat maakt mij trots, maar het doet ook pijn. Vrouwen in Iran hebben dezelfde ambities, maar mogen daar niets mee doen. Zij moeten vechten voor primaire mensenrechten, terwijl de moraalpolitie hen arresteert, verminkt en vermoordt. En tóch zetten ze door. Vrouw, leven, vrijheid: ik geloof erin.”