Ah, l’amour. Niets fijner dan een hevige verliefdheid of steady relatie, maar helaas is niet alle sprookjes een goed einde beschoren.
In de rubriek ‘Bedrogen Vrouw’ spreken we vrouwen die door alle leugens het bedrog niet (meer) zagen. Vandaag vertelt Mirna* (60) haar verhaal.
Duur relatie
16 jaar
Type bedrog
Vreemdgaan
“Onze relatie was goed. We waren toentertijd negen jaar samen, waarvan vijf getrouwd. Mijn vriendinnen en kinderen zeiden altijd dat wij zo boften met elkaar, we leken de perfecte match. Ik zag Willem als de liefde van mijn leven en vertrouwde hem blind.
Ik dacht er dus niet meteen iets van toen hij zich anders begon te gedragen. Eerst kon hij nooit van me afblijven, altijd lag er wel een hand op mijn been of rug. Dat verdween, maar goed: je behoefte aan fysieke aanraking kan natuurlijk ups en downs kennen. Niet direct een probleem, dacht ik.”
“Hij had het weleens over een vrouw die hij via via had leren kennen, Loes. Zij had het privé moeilijk en hij stelde voor om misschien een keer samen met haar en haar vriend iets te gaan eten. Een soort dubbeldate, om te kijken of er misschien basis was voor een vriendschap. Dat kon ze wel gebruiken, volgens hem. Ik stond daar best voor open, dus ik stuurde haar een vriendschapsverzoek op Facebook, vergezeld door een lief berichtje.
Toen ze een paar weken later bij ons thuis was, zag ik meteen dat iets niet in de haak was. Ze letten eigenlijk alleen maar op elkaar, vragen die ik stelde kwamen soms helemaal niet aan. Dat was het eerste moment dat mijn onderbuikgevoel opspeelde.
Een week later zaten we te eten en zei Willem: ‘Ik denk eraan haar een baan aan te bieden bij mijn bedrijf, op de administratie. Wat denk jij daarvan?’ Door mijn onderbuikgevoel zei ik ‘nee’, wat bij hem op veel weerstand stuitte. We kregen ruzie en ik kwam erachter dat hij haar die baan al aangeboden had. Hij zag dus vooral op tegen het terugkrabbelen. En ik durfde nog niet helemaal toe te lichten waarom ik het geen goed idee vond, want stel dat ik spoken zag? Het bleef dus een beetje tussen ons in hangen.”
Lastiggevallen door de minnares van je man: 'Op straat geeft ze míj een middelvinger?'
“Weer een paar weken later zag ik op onze laptop een e-mail aan Loes die hij vergeten was te verwijderen. ‘Ik ben er vandaag niet, maar je kunt me altijd bellen, kus kus.’ Ik sommeerde hem meteen naar huis te komen, waar we vervolgens een moeilijk gesprek hadden. Mijn vertrouwen begon nu wel echt te verzwakken, maar ik gaf hem tóch het voordeel van de twijfel – onder de voorwaarde dat hij het contact met haar zou verbreken.
Dat bleek hij niet te doen. Tijdens een gezellig avondje in het café zei hij tegen een vriend wat Loes hem had geadviseerd over een bepaalde situatie. Het was niet de bedoeling dat ik dat zou horen, maar dat gebeurde dus wel. Ik werd ontzettend nijdig. Niet alleen hadden ze nog contact, hij besprak ook onze privéproblemen met haar. Dat ging me te ver.
Thuis hebben we knallende ruzie gehad, waarin hij opbiechtte dat hij inderdaad ook weleens bij haar thuis kwam om te kletsen met een kop koffie. Vaak ’s ochtends, voordat hij naar zijn werk ging. Stond ik hem lief uit te zwaaien achter het raam, reed hij daarna doodleuk naar haar toe. Ik voelde me zo voorgelogen. En terwijl ik die info nog aan het verwerken was, vertelde hij ook nog even dat ze gezoend hadden en één keer seks hadden gehad. Ik dacht dat het om een ontwikkelende verliefdheid ging, maar hij was dus al tien stappen verder.”
“Later kwam ik erachter dat hij haar meermaals geld had gestuurd, voor van alles en nog wat. Een paar duizend euro. Ik heb het bij haar teruggevraagd, en ze maakte één keer 75 euro over en dat was het. Verder is het contact tussen hen nu wel echt verbroken en proberen Willem en ik onze vertrouwensband weer tot stand te krijgen. Hij vindt het lastig om te praten, maar nu dwing ik hem soms: we gaan niet nog een keer zo’n situatie in.
Het moeilijkste vind ik misschien nog wel dat ik mijn spontaniteit kwijt ben. Ik merk dat mijn vriendschappen met mannen me moeilijker afgaan, omdat ik nu dus twijfel of ik dit contact dan wél mag maken. Terwijl we al jaren platonische vrienden zijn en er niets speelt. Daar ben ik dus mee aan de slag gegaan: dat probleem zit door Willem in mijn hoofd, daar kunnen mijn vrienden niets aan doen. Als ik wil dat die vriendschappen blijven, moet ik daar zelf aan werken. Dus dat doe ik. Maar het zal nooit meer hetzelfde worden.”
*Mirna vertelt haar verhaal anoniem. Haar echte naam is bij de redactie bekend.
Ben jij ook ooit bedrogen en wil je jouw verhaal (anoniem) delen op LINDA.nl? Mail in het kort jouw ervaringen samen met je naam, leeftijd en telefoonnummer naar ellen.hensbergen@linda.nl.
Coby's (68) man praatte zijn affaire recht: 'Ik zou hem 'psychologisch gemarteld' hebben'
