Ah, l’amour. Niets fijner dan een hevige verliefdheid of steady relatie, maar helaas is niet alle sprookjes een goed einde beschoren.
In de rubriek ‘Bedrogen Vrouw’ spreken we vrouwen die door alle leugens het bedrog niet (meer) zagen. Vandaag vertelt Julia* (41) haar verhaal: haar vriend verdween na een ruzie zo lang van de radar, dat zijn zus hem als vermist moest opgeven.
Duur relatie
3 jaar (af en aan)
“We ontmoetten elkaar in september 2020, toen Timo hier moest zijn voor werk. Hij is Duits, maar werd regelmatig naar Nederland gestuurd om toezicht te houden op bouwprojecten. We matchten op Tinder en spraken een keer af voor de gezelligheid, om het zo maar te zeggen. Maar we werden verliefd en al snel vroeg Timo aan zijn manager of-ie niet wat vaker ingepland kon worden voor werktrips. Soms lukte dat, de rest van de tijd zorgden we ervoor dat we elkaar ieder weekend zagen.
Ik was inmiddels dolverliefd en eigenlijk liep alles van een leien dakje, tot ik hem een paar maanden later een volle dag lang niet kon bereiken. Dat was heel erg unlike him. ‘Sorry, ik belandde op een feestje en ben daar de dag erna blijven hangen’, zei hij. Ik was nog steeds boos, maar hij verklaarde dat het ‘echt iets eenmaligs’ was.”
Bedrogen vrouw Marike: 'Hij vertrok toen de kinderen sliepen, niks geen afscheid'
“Wéér een paar maanden later – we waren inmiddels ‘officieel’ een stel – kwam ik erachter dat ik zijn privé telefoonnummer eigenlijk helemaal niet had. Hij belde me tijdens een netwerkstoring van zijn provider ineens met een ander nummer. Ik dacht dat dát zijn werktelefoon was, maar dat bleek dus andersom te zijn. Vond ik heel gek, want hoezo heb ik een relatie met je en weet ik je ‘echte’ telefoonnummer niet eens? Hij zei dat het per ongeluk zo gelopen was omdat hij net zo vergroeid was met zijn werktelefoon, en dát de telefoon was waarmee hij ooit Tinder had geïnstalleerd.
Elke keer als ik vragen stelde over dingen die me opvielen, kopte hij mijn twijfels terug. Mijn vorige relatie was namelijk geëindigd door bedrog en zijn argument was dat mijn onderbuikgevoelens daar nog uit voortkwamen. Opgekropt trauma, om ’t zo maar te zeggen. En dat nam ik van hem aan: ik overtuigde mezelf ervan dat dit alles aan mijn eigen onzekerheid lag.
Daar moet ik wel bij zeggen dat hij hartstikke zijn best deed om mij gerust te stellen. Hij ontmoette mijn dochter, had het leuk met mijn vrienden en reed regelmatig tien uur heen en tien uur terug van projecten om een weekend met mij te spenderen. Als-ie er niet was, Facetimeden we dagelijks en appten we af en aan. ”
Bedrogen vrouw Marike: 'Hij vertrok toen de kinderen sliepen, niks geen afscheid'
“We waren ruim een jaar samen toen we voor het eerst op een wat grotere vakantie gingen, naar Brazilië. Tijdens die trip leek hij wel vergroeid met zijn telefoon, hij nam ‘m zelfs mee naar het toilet. Ook zag ik hem soms selfies van zichzelf maken op random plekken, waar hij dan vervolgens niets mee leek te doen. Waarvoor maakte hij die? Ik vond het gek, en omdat hij ook afstandelijk tegen mij deed, besloot ik op een avond in zijn iPad te kijken. In zijn ‘favorieten’ stond een lange lijst met nummers en adressen van vrouwen die ik niet kende. Ik hield het stil en besloot aan te kijken wat er zou gebeuren.
Na een ruzie voelde het niet goed toen hij zei dat hij ging sporten, dus besloot ik met die ‘vind mijn vrienden’-functie te kijken waar hij was. Hij bleek bij Carla te zijn, een van de vrouwen uit die adressenlijst van ‘m. Toen ik hem vroeg waarom hij loog over zijn locatie, gaf hij toe dat hij bozig naar haar was gegaan voor een drankje en dat het daar uit de hand was gelopen. Ik natuurlijk overstuur, groot drama, maar het zwengelde wel aan dat we eindelijk eens écht goed praatten over onze situatie. Het leidde tot een breuk. Hij bleek er toch iets lossere normen en waarden op na te houden dan ik, en ik wilde niet blijven hangen in onzekerheid daarover.”
“Na een aantal maanden waarin ik er eerlijk gezegd gewoon ellendig aan toe was, zocht hij weer contact. Langzaam vonden we elkaar na heel veel lange gesprekken weer terug, en besloten we onze relatie weer op te starten. Achteraf gezien had ik dat natuurlijk nooit moeten doen, maar ja: ik voelde me zó ongelukkig zonder hem.
Hij zat deze keer voor zijn werk in Zuid-Frankrijk, dus om de twee weken vlogen we naar elkaar toe. Om en om. Tijdens een van die weekenden kregen we ruzie omdat ik vond dat hij weer afstandelijk aan het doen was. Ik ging buiten boos een rondje lopen en toen ik terugkwam, had hij zijn tas alweer gepakt en was-ie weg. Omdat ik wist dat ons volgende date-weekend pas weer over een maand was, wilde ik niet zo boos uit elkaar gaan. Ik appte en belde hem, maar hij had zijn telefoon uitgezet. Die ‘vind mijn vrienden’-functie had hij na het vorige incident natuurlijk ook meteen gedeactiveerd, dus daar kon ik niets meer mee.
Na een paar uur belde ik zijn zus om te vragen of zij meer wist, daarna zijn broer – zij kregen ook allebei geen contact met hem. Niemand wist waar hij was. Na 24 uur besloot zijn zus de politie te bellen en hem op te geven als vermist. Zij konden via zijn werkgever gelukkig de auto traceren die hij toen gebruikte, en die stond bij een adres in Haarlem. Ik herkende het als een van zijn ‘vriendinnetjes’ uit die iPad lijst. Gewoon wéér foute boel.”
Debbie's man biechtte affaire op: 'Hij was van plan nog jaren bij ons te blijven wonen'
“Niet lang daarna zette hij zijn telefoon weer aan en schrok-ie zich natuurlijk rot van alle berichten en gemiste oproepen. Hij belde me op en zei dat hij het zelf ook niet meer vond gaan zo: hij kon inmiddels ook geen excuses meer bedenken voor zijn eigen gedrag. We zijn definitief uit elkaar gegaan en sindsdien heb ik hem ook nooit meer gesproken.
Wie ik nog wél spreek, is de vrouw uit Haarlem waar hij die dag was. Zij zocht contact achteraf om zich te verontschuldigen: ze was in de veronderstelling dat hij gewoon single was. Daarna zijn we in contact gebleven en eigenlijk is ze nu een vriendin van me. Da’s het gouden randje van deze situatie, maar verder is het natuurlijk allemaal behoorlijk grimmig. Achteraf denk ik: zoveel leugens en signalen, waarom zág ik het nou niet? Maar ik ben nu in ieder geval blij dat ik weet hoe het zit. Voor mij is ’t nu voorlopig wel klaar met de romantiek. Even rustig aan.”
*Julia vertelt haar verhaal anoniem. Haar echte naam is bij de redactie bekend. Dit verhaal werd eerder gepubliceerd op LINDA.nl.
Ben jij ook ooit bedrogen en wil je jouw verhaal (anoniem) delen op LINDA.nl? Mail in het kort jouw ervaringen samen met je naam, leeftijd en telefoonnummer naar ellen.hensbergen@linda.nl.
Bedrogen Vrouw Tanja: 'Ik dacht aan een midlifecrisis, geen affaire met mijn beste vriendin'
