Lara* (42) is een alleenstaande moeder, met maar liefst drie tieners in huis. Ontplofte kamers, ruzies over huishoudelijke taken, ontluikende mannenhormonen en de eerste keer seks. Vanaf deze maand schrijft Lara er maandelijks over op LINDA.nl.
Van mijn drie kinderen is Jet, de 14-jarige, de laatste van wie ik verwachtte dat ze jong verkering zou krijgen. Al mag je het tegenwoordig niet meer zo noemen. Het heet een ‘rela’, maar mij hoor je dat niet zeggen.
Van ons allen is Jet het meest geduldig en rustig. Ze blijft ver van drama, is redelijk lui aangelegd (en dat is niet alleen vanwege de puberteit) en is een kei in vakken waar ik altijd een onvoldoende voor haalde, zoals wiskunde B en natuurkunde. “Mam, mag ik vanavond afspreken met Marius?”, vroeg ze afgelopen zomer. “Wie is dat?”, zei ik, want ik vond het een volwassen mannennaam. “O, een jongen bij mij op school, hij zit in de vierde.”
Ze was al eens na een festival, waar we met de hele buurt aanwezig waren, door een jongen naar huis gebracht, maar toen leek het haar weinig te deren. “Dat is Sem, die rookt wiet en het is een player”, zei ze nonchalant toen ik vroeg waar hij vandaan kwam. “Eigenlijk vind ik het best een loser.” Daarna heb ik de naam nooit meer gehoord. Als er over jongens gesproken werd, waren het vooral haar vriendinnen die erover begonnen, Jet zelf leek vrij stoïcijns.
Van mij mocht ze dus met Marius afspreken, maar tijd en plek werden beperkt en hij moest haar thuisbrengen. Keurig op tijd kwam ze terug, wederom vrij relaxed. Binnen een paar dagen spraken ze opnieuw af. En na de derde keer bracht ze Marius mee. Hij stelde zich keurig voor, zit op de havo, zwemt op hoog niveau en heeft ook een bijbaantje. Als hij toetsen heeft, moet hij ’s middags zijn telefoon inleveren. Hij brengt Jet keurig op tijd thuis en laat haar nooit alleen in het donker fietsen.
