In 2007 wordt de zoon van Jack Keijzer, Pascal (16), op Koninginnedag om het leven gebracht. Negen jaar later berooft zoon Remy (22) zichzelf van het leven. Dan stort de wereld van Jack en zijn vrouw Jolanda volledig in.
Hij schrijft er het boek Nu ben ik mijn kinderen kwijt over. “Dit boek is voor iedereen die een tragedie heeft meegemaakt”, vertelt Jack Keijzer aan LINDA.
“Een dikke zestien jaar geleden is mijn oudste zoon vermoord. Negen jaar later heeft zijn kleine broertje zichzelf van zijn leven bevrijd”, vertelt Keijzer. De oudste zoon van Keijzer, Pascal, werd om het leven gebracht door twee drugsdealers. In de periode na de dood van zijn broer komt Remy, de jongste zoon van Keijzer, op zijn ouders over alsof het goed met hem gaat. “Ik weet inmiddels dat Remy zich zo opstelde om ons gerust te stellen, dat wij ons geen zorgen hoefden te maken. Terwijl hij het er eigenlijk heel erg moeilijk mee had.”
In de drie maanden na de dood van Pascal moet Remy ook afscheid nemen van een goede vriend die verongelukt en ook de moeder van Jack overlijdt, de oma van Remy. “Dat heeft een enorme impact gehad op ons jochie. Hierdoor heeft Remy een aantal stoornissen ontwikkeld, waaronder PTSS en schizofrenie. Het vermoeden bestaat dat hij op enig moment dacht dat het niet meer goed zou komen. Dat kon hij waarschijnlijk moeilijk accepteren.”
Dat Remy de dood van zijn broer zo moeilijk kan accepteren kwam volgens Keijzer onder andere door hun goede band. “Het was een eenheid. Waar de een was, was de ander. Ze waren eigenlijk nooit zonder elkaar. Toen Remy net geboren was, was Pascal helemaal gek van hem. Ze hoorden bij elkaar.”
Na het verlies van Pascal staat het leven van Keijzer en zijn vrouw op zijn kop. “We vroegen ons na zijn dood af: wat is nu eigenlijk de zin van het leven? Die vraag was vrij simpel te beantwoorden, dat was Remy. We hebben er alles aan gedaan om het leven zo gemakkelijk en mooi mogelijk te maken, hoe moeilijk dat ook was.”
“We wilden Remy zo goed mogelijk voorbereiden op de rest van ons gezamenlijk leven. Een leven zonder onze zoon en zonder zijn broer. Dat deden we door veel leuke dingen samen te doen. Door samen op vakantie te gaan, natuurlijk rekening houdend met zijn wensen. Remy was voor ons het ultieme doel om voort te leven. Hij was er ook voor ons. Als ik het emotioneel zwaar had, sloeg hij twee armen om me heen. ‘Pap, je moet leven’, zei hij dan.”
Maar tot de grote schrik van Keijzer en zijn vrouw besluit Remy uit het leven te stappen. “Dat was een vreselijke klap, ons doel in het leven was opeens weg. Maar wij weten dat de jongens beiden willen dat wij doorleven, er nog iets van proberen te maken. In de jaren die volgden hebben wij ontzettend veel veerkracht ontwikkeld. Hierdoor kunnen wij het leven nu leven zoals wij dat willen. We zijn ons er erg van bewust dat de hele dag piekeren over het verlies van onze kinderen ons niet verder brengt. Dan heeft het leven geen enkele zin.”
Keijzer heeft zijn verhaal opgeschreven in het boek Nu ben ik mijn kinderen kwijt, het boek is er voor iedereen die een tragedie heeft meegemaakt. “In het boek beschrijf ik hoe fijn ons gezin was voor de dood van Pascal en hoe moeilijk we het daarna hebben gehad. Uit onderzoek blijkt dat veel ouders die hun kind verliezen uiteindelijk uit elkaar gaan. Wij wisten de draad van het leven weer een beetje op te pakken, al het is allemaal niet zo eenvoudig. We zijn nog steeds kapot van verdriet, alleen proberen we er op deze manier mee om te gaan, samen.”
Het boek Nu ben ik mijn kinderen kwijt is vanaf vandaag verkrijgbaar. Een deel van de opbrengst gaat naar de Rogier Hulst Foundation. Die zet zich in voor lotgenoten die een dierbare hebben verloren als gevolg van zelfdoding.
Worstel je met suïcidale gedachten of maak je je zorgen om iemand anders? Praat er dan over. Bel 0800-0113 of ga naar www.113.nl. Stichting Zelfmoordpreventie is 24 uur per dag en zeven dagen per week bereikbaar.
Viola organiseert afscheid voor vroeg verloren kindjes: 'Je verliest je droom, dat is niet niks'
