Heb jij ooit een verschrikkelijke streek geleverd bij een goede vriend(in)? Was jij vroeger de nachtmerrie van je ouders en leraren? Of heb jij ooit de relatie met een ex-lief niet zo netjes afgehandeld?
In de rubriek ‘Niet trots op’ delen vrouwen de dingen waar ze achteraf tóch een beetje spijt van hebben. Vandaag de beurt aan Joy (33), die met haar klas de scheikundeleraar een burn-out injoeg.
“Als brugpieper stond ik niet heel sterk in mijn schoenen: ik wilde er op mijn nieuwe school vooral bij horen. Het was een school waar veel rijkeluiskinderen op zaten, die altijd wel íets vonden om op te zeiken. Ik wilde echt niet een van die dingen zijn, dus koos ik ervoor om mee te gaan in die flow, net als heel veel anderen. Dus toen iemand besloot dat de scheikundeleraar hun favoriete pispaaltje zou worden, nam de hele klas dit over.
Het was een wat oudere man, klein postuur en eigenlijk zag je meteen dat hij een makkelijk doelwit was. Natuurlijk overwicht had-ie niet, hij kwam wat onzeker over. Het begon met de ‘basis pesterijen’: niet stil worden als daarom gevraagd werd, bijdehand reageren en hem soms ook echt voor schut zetten. Wekenlang kreeg hij de klas niet onder controle.”
Liza (33) lette éven niet op: 'Daar vloog de hond van mijn ouders, verstrikt in een trekhaak'
“Het hoogtepunt, of nou ja… meer het dieptepunt was de dag waarop hij even naar een ander lokaal liep om iets te halen. Wij deden snel alle gordijnen dicht, de lampen uit en zijn met z’n allen onder de tafel gaan zitten. Hij kwam terug en reageerde natuurlijk verrast. ‘Jongens, niet zo flauw, kom eens omhoog’. Iedereen bleef zitten, maar lachte hem wel keihard uit. De rest van de les kwam er he-le-maal niets meer van terecht. Direct daarna heeft hij zich ziek gemeld bij de directie. Een week later kregen we te horen dat hij een burn-out had, en dat wij een vervangende docent zouden krijgen.
Toen ik dat hoorde, kwam pas binnen hóe kut we ons hadden gedragen. Natuurlijk spelen er altijd meer factoren bij een burn-out, maar weten dat onze les hem die dag over het randje heeft gejaagd vond ik wel pittig. De pesterijen waren gewoon dom, ik denk niet dat iemand op dat moment besefte hoeveel impact het kan hebben. En waar was het nou voor nodig?
Ik heb die scheikundedocent overigens nooit meer teruggezien op school, heb ook geen idee hoe het hem is vergaan. Ik hoop inmiddels stukken beter dan toen. Alsnog ben ik hier echt niet trots op.”
Ook iets gedaan waar je achteraf niet zo trots op bent, net als een van deze vrouwen? Mail je naam, leeftijd en een samenvatting van jouw verhaal naar ellen.hensbergen@linda.nl en misschien vind je jouw verhaal straks terug op LINDA.nl. Geen zorgen, dit plaatsen we anoniem.
Feline's avondje stappen liep uit in een maandenlange ruzie: 'Ze maakte me zó boos'
