Nee is nee, ja is ja. Zo simpel is het, zeggen we nog te vaak over het voorkomen van seksueel grensoverschrijdend gedrag. Over de ruimte die ertussen hangt, hebben we het minder. Of dat flikfooien, sex en geile praat leuk moet zijn. Voor álle betrokkenen. Dat is het hele punt ervan, schrijft LINDA.nl-redacteur Marissa Klaver.
Duh, hoor ik je denken. En het is ook heel simpel. Als je in het welzijn en plezier van de ander geïnteresseerd bent, tenminste.
Wanneer we op die manier naar sex en intimiteit kijken, gaat het niet alleen over de grenzen van anderen accepteren. Het gaat over naar grenzen wíllen uitkijken. Een sfeer wíllen creëren waar het veilig is. Waar limieten herkend en erkend worden zonder gebrom en gemopper, en waar bij twijfel niet wordt doorgedrukt tot je ‘ho’ hoort. Checken of de ander het wel écht naar de zin heeft, doe je dan ook omdat je zelf anders geen plezier hebt.
Maar zoals de verdrietige gebeurtenissen én reacties op The Voice laten zien, maken mannen nog vaak een schadelijke denkfout – dat vrouwen de bewakers van hun eigen grenzen moeten zijn. Vooral de oudere generatie heeft nog te vaak meegekregen dat je een bil gewoon mag vastpakken als er geen harde ‘nee’ klinkt. Dat grensoverschrijdend gedrag eigenlijk niet bestaat zolang een slachtoffer niets gezegd of gemeld heeft.
We zagen vier mannen die constant achter hun eigen genot aan liepen, en dachten dat iedereen daarop zat te wachten. Ze gebruikten hun machtspositie om vrouwen te laten geloven dat ze geen keuze hadden en vertelden zichzelf achteraf dat ze het wilden. Anders hadden die vrouwen hen toch wel van zich afgeslagen? Dat een dickpic of de nabijheid van een sterker, beroemder lichaam verlammend kan werken, kwam niet in ze op.
Na de uitzending van BOOS ging iedereen los over deze monsters en roofdieren. Dat is te makkelijk. Waren alle plegers maar herkenbare psychopaten met een rood kruis op hun hoofd. Meestal zijn het heel gewone mannen: vriendelijke zonen, vrienden en vaders, die zichzelf ervan hebben overtuigd dat dit normaal gedrag is. Mensen die kennelijk niet geleerd hebben dat hun eigen lustgevoelens nooit voorrang hebben.
Slachtoffers zijn nooit verantwoordelijk voor dit gedrag, en ze hoeven niet uit te leggen waarom ze de dader niet meteen op het hakblok gelegd hebben. Seksueel geweld betekent niet alleen dat je ‘nee’ hebt gezegd of dat een ‘ja’ uitbleef. Het betekent dat de dader niet geïnteresseerd was in de gevoelens van het slachtoffer. Dat hij met oogkleppen op zijn pik achternaliep.
Misschien gaat seksueel geweld wel voornamelijk over onverschilligheid.
Vrouwen hoeven hun grenzen niet als grenswachten te bewaken. Van kantoren tot sportclubs: we moeten een cultuur creëren waarin dat niet nodig is. Mannen moeten daarbij hun onverschilligheid laten varen. Oprecht geïnteresseerd zijn in wat de ander wel of niet wil. Dat begint al op jonge leeftijd. Leer jongens niet dat ze vrouwen moeten veroveren, of dat terughoudendheid een uitnodiging is. Vertel hen dat je eigen geiligheid nooit een goede graadmeter is. Als je tegen een grens aan knalt, ben je al te laat.
Marije Knevel over gebeurtenissen 'The Voice': 'Dit is geen 'vrouwenprobleem''
