Miriam heeft door haar PCOS stugge, donkere haren op haar armen, schouders en gezicht. ‘Het is niet dat ik het zelf lelijk vind. Als het sociaal helemaal geaccepteerd was, had ik er geen problemen mee gehad.’
“Op social media volg ik jonge mensen die het trots laten staan. Heel stoer, maar zelf zie ik dat niet zitten”, vertelt Miriam in een gesprek met LINDA.
Dit artikel is onderdeel van LINDA.dossier (Ont)haren. Meer weten?
Vanwege haar kinderwens laat Miriam enkele jaren geleden onderzoeken of ze PCOS heeft. Haar vermoeden wordt bevestigd door de gynaecoloog. Haar menstruatie is op dat punt altijd al onregelmatig geweest en als tiener merkt ze dat ze een stuk meer beharing heeft dan leeftijdsgenoten. “Vriendinnen zeiden: ‘Ik scheer even snel mijn benen’ en dan bedoelden ze alleen het onderste stukje van hun onderbenen. Bij mij zat het óveral en was het veel donkerder en duidelijker zichtbaar. Ook kwam het sneller terug.”
Rond haar twintigste neemt ook de beharing op haar armen toe. “Ik heb op mijn onderarmen net zoveel haren als de meeste vrouwen op hun benen. Daar stoorde ik me niet aan, tot ze ook op mijn bovenarmen verschenen. Later trok dat door naar mijn schouders. Zelfs voor mannen zijn dat geen gebruikelijke plekken om veel haar te hebben en het is ook geen ‘normale’ haargroei. De haren zijn donker en stug en groeien in een vaag patroon.”
De haargroei op haar gezicht is de laatste tijd flink toegenomen. “Op mijn kin, wangen en in mijn nek – de plekken waar mannen baardgroei hebben. Heel zichtbaar is het gelukkig nog niet, maar ik ben wel bang dat het uiteindelijk die kant op gaat.” Miriam scheert zich nu meerdere keren per week, epileren is onbegonnen werk geworden. “Als ik het niet goed bijhoud, voel ik me voor gek lopen. Dat zal vast niet zo zijn, maar het is wel hoe ik het zelf ervaar.”
Van oksels tot down under: waarom verwijderen we al eeuwenlang lichaamshaar?
Haar schouders scheren doet Miriam alleen als ze weet dat ze onbedekt zullen zijn. “Een dag later zie je toch alweer stoppels en dat irriteert ook in kleding, het gaat jeuken.” Ook kan ze er net niet helemaal lekker bij. “Ik heb er eigenlijk hulp bij nodig, maar mijn man vraag ik dat niet zo snel. Meestal doe ik er gewoon een T-shirt overheen en hoop ik dat niemand het ziet. Ik ben me er zo constant bewust van. In de zomer even spontaan zwemmen zit er niet in. Daar gaat een flinke voorbereiding aan vooraf.”
Meestal weet Miriam door kleding en ontharen te voorkomen dat mensen merken dat ze meer haar heeft dan anderen. Als dat wel gebeurt, merkt ze dat er al snel gestaard wordt. Soms volgt er een vervelende opmerking. Ook online komt ze geregeld nare reacties tegen onder ervaringsverhalen van lotgenoten. “Vaak wordt het gezien als iets onhygiënisch. Daar ben ik het niet mee eens, maar het blijft heftig dat dit nog door veel mensen gedacht wordt. Ik ben sowieso best onzeker – dat helpt natuurlijk ook niet mee.”
De rug van Miriam.
Baat bij een schone naad: zo voorkom je een pijnlijke haarnestcyste
Miriam merkt dat steeds meer jonge vrouwen hun haren laten staan. “Heel stoer, maar zelf zie ik dat niet zo zitten. Als ik een man was, was het geen probleem geweest, maar ik heb niet het idee dat het bij vrouwen écht maatschappelijk geaccepteerd is. De norm blijft toch dat je als vrouw zo min mogelijk haar moet hebben. Nog steeds maak ik me weleens druk over hoe mijn man mij hierdoor ziet. Wil hij niet liever een vrouw met gladde benen, wiens armen niet zo behaard zijn? Hoewel hij me altijd vertelt dat dit helemaal niet zo is, voel ik me toch anders dan andere vrouwen.”
Na de diagnose PCOS vroeg ze haar huisarts naar de mogelijkheden om de haren weg te halen. “Maar eerlijk gezegd heb ik dat punt nog niet echt bereikt. Het verpest nog niet mijn leven, al gaat het wel die kant op. Ook hoor ik tegenstrijdige verhalen over laseren in mijn situatie. Sommige mensen zeggen dat het bij hen weinig zin heeft gehad. Dan denk ik wel: moet ik daar aan beginnen, als het duur en best pijnlijk is?”
Dit artikel is onderdeel van LINDA.dossier (Ont)haren. Meer weten?
Marloes (34) heeft alopecia areata: 'Het begon met een kale plek ter grootte van een euromunt'
