Eerste mailtje

Het begon allemaal vorig jaar mei. Martijn was bij een concert van de Toppers toen hij voor het eerst een vreemde e-mail kreeg. “In het mailtje werd ik uitgemaakt voor ‘vieze kanker homo’. In eerste instantie dacht ik nog dat het een grapje was, maar ik voelde me wel klote. Wat had ik misdaan? De rest van het concert was ik er niet meer helemaal bij.”

Bedreigd

In de maanden daarna ging het van kwaad tot erger. Martijn ontving steeds meer e-mails en al snel begon de stalker hem ook te bellen. Eerst nog op zijn privételefoon, maar later ook op zijn werk in Amsterdam. De stalker liet heftige en schreeuwende voicemailberichten achter. “Daarin werd ik uitgescholden en bedreigd. Soms liet ik de berichten aan collega’s horen. Ze kregen er de rillingen van.”

Bang

Martijn werd bang. “Als je elke dag wordt beledigd, uitgescholden en bedreigd, dan merk je op een gegeven moment toch dat je langzaam angstiger wordt en steeds vaker achterom kijkt.” Hij werd onrustig en sliep slechter. “Ik schrok me rot van onverwachte bewegingen van mensen. Als ik bijna thuis was, dan zorgde ik ervoor dat ik de juiste sleutel al bij de hand had. Dan kon ik snel naar binnen.”

Aangifte

Na drie maanden wilde Martijn aangifte doen. “Maar dat kon niet. Ik moest van de politie mijn stalker eerst vragen om te stoppen met berichtjes sturen en bellen, omdat ik dat nog niet eerder had gedaan.” Dat pakte niet goed uit. “Nadat ik het hem had gevraagd, werd het stalken nog drie keer erger. Daarna deed ik aangifte. Achteraf gezien had ik dat al veel eerder moeten doen.”

Lees ook
‘Astro-tv’-presentatrice wordt al tijdens gestalkt door ‘verliefde kijker’ en eist nu contactverbod

Column

Martijn kent zijn stalker niet persoonlijk, maar weet wel wie hij is. Hij schreef een column over hem in Mokum Magazine, waar hij uitgever en hoofdredacteur van is. Martijn vertelt de naam van zijn stalker niet, maar meldt wel dat hij van Irakese afkomst is. Daar waren sommige mensen boos over, omdat ze het discriminerend vonden dat hij dat benoemde. “Dat vind ik echt onzin. We halen allemaal mensen naar Nederland toe, maar niemand vertelt ze wat hier normaal en acceptabel is. Daar ligt het probleem.”

Amsterdamse politiek

In zijn column haalde Martijn flink uit naar de Amsterdamse politiek. “Ze zeggen homohaat onacceptabel te vinden, maar doen er niks aan. In plaats van ieder jaar burgemeester Halsema op een boot te laten dansen tijdens de Canal Pride, kun je ook eens een slachtoffer van homogeweld bezoeken. Maak samen een selfie en deel de foto, dat heeft veel meer impact. Ook is er meer geld nodig, voor campagnes en voorlichting op scholen.”

Amsterdam Verklaring

In een nieuwe column kondigt Martijn aan een Amsterdam Verklaring op te gaan stellen. “We zeggen wel tolerant te zijn, maar homo’s kunnen nog steeds niet hand in hand over straat in Amsterdam zonder nageroepen te worden of in elkaar getimmerd te worden.” Martijn roept mensen op in te sturen hoe hun ideale situatie in Amsterdam eruit zou zien.

Symbolisch

Er zijn al behoorlijk wat reacties binnengekomen. “De rode draad is respect voor een ander. Houd gewoon je grote waffel en laat elkaar met rust.” De verklaring wil hij aanbieden bij het Amsterdamse college van B&W. “Het is meer symbolisch bedoeld, of het iets gaat uithalen, weet ik niet. Als de Amsterdamse politiek niets doet, kan ik beter het heft in eigen handen nemen.”

Lees ook
Tim (29) over Nashville-verklaring: ‘We zetten de klok niet stil, we draaien de wijzers achteruit

Straf

Martijn woont inmiddels niet meer in Amsterdam. “Waar ik nu woon, kan ik over straat zonder nageroepen te worden.” Het stalken is sinds december gestopt en zijn stalker hoort binnenkort zijn straf. Die gaat volgens Martijn sowieso tegenvallen. “Hij kan een gebieds- en contactverbod, taakstraf of voorwaardelijke celstraf krijgen. Maar eigenlijk heeft hij gewoon psychische hulp nodig.”