Uit onderzoek is gebleken dat jongeren de signalen van een melanoom vaak niet herkennen. Zo ook Jenny Beringen (30), die zeven jaar geleden toevallig een melanoom in haar nek ontdekte.
“Ik wist niet eens wat een melanoom was”, vertelt ze als we haar opbellen. “Als-ie op mijn rug had gezeten, had ik ‘m nooit ontdekt.”
Lees ook
Kim (39) heeft al zes jaar huidkanker: ‘Ze gaven me 20 tot 25 procent overlevingskans’
Het aantal melanoom- en huidkankerpatiënten neemt ieder jaar toe. Ook onder jongeren. Eén van de oorzaken is dat mensen veranderende plekjes op hun huid niet signaleren, terwijl vroege herkenning letterlijk levens kan redden. Om die reden komt Stichting Melanoom nu met een bewustwordingscampagne (zie de video boven dit artikel). En dat is hard nodig, blijkt uit het verhaal van Jenny.
Op haar 23e werd ze door de huisarts doorwezen naar de dermatoloog, maar niet vanwege het opmerkelijke plekje dat in haar nek zat. “Ik ging in eerste instantie voor iets anders naar de dokter, maar vroeg toen meteen even wat het plekje in mijn nek was. De dokter herkende het ook niet, maar omdat ik toch nog naar de dermatoloog moest voor mijn spataderen, adviseerde hij me om er meteen even naar te laten kijken.”
Het plekje in Jenny’s nek:
Ernstig was het echter niet, dacht de dokter. En ook de dermatoloog, die een deel van het plekje tijdens het bezoek van Jenny weghaalde om het te laten onderzoeken, verwachtte geen opmerkelijke uitslag. “Kort daarna zou ik voor drie maanden naar het buitenland gaan. De dermatoloog zei dat ik gewoon in het vliegtuig kon stappen, en niet voor de uitslag in Nederland hoefde te blijven.” Want slecht nieuws, dat verwachtte niemand. Totdat Jenny een telefoontje ontving toen ze net vier dagen weg was.
Lees ook
‘Aanvullende immuunbehandeling zorgt voor minder kans op terugkeer van huidkanker’
Het roze plekje in haar nek bleek niet zo onschuldig als zij, de dokter en de dermatoloog hadden gedacht. “Het bleek een melanoom.” En dat kwam in eerste instantie niet eens echt binnen bij Jenny. “Ik reageerde heel laconiek. Ik wist eigenlijk helemaal niet wat een melanoom was, en zag de ernst er niet echt van in. Totdat de dermatoloog zei dat ik meteen terug moest komen naar Nederland.”
Bij thuiskomst werd Jenny direct geopereerd, en de melanoom verwijderd. “Toen moest ik nog twee weken wachten op de uitslag, maar het was gelukkig helemaal weg.” Van de melanoom heeft ze nooit echt last gehad. “Het plekje was roze, zag er niet uit als een moedervlek en leek heel onschuldig. Ook deed het geen pijn. Het is zo’n raar gevoel als je zoiets hebt, maar je je helemaal niet ziek voelt. Als het op mijn rug had gezeten, was ik er nooit achter gekomen.”
Het litteken van Jenny na de operatie:
De plek in haar nek heeft dus vermoedelijk Jenny’s leven gered. “Mensen vroegen ernaar en het viel mijzelf ook op. Dat is echt mijn geluk geweest. In het dagelijkse leven sta ik best wel vaak stil bij het feit dat het zomaar anders af had kunnen lopen. Ik zal dan ook nooit meer dezelfde persoon worden als daarvoor, want ik ben wel echt even met mijn neus op de feiten gedrukt.” Kijk voor meer informatie over de campagne en hoe je een melanoom kunt ontdekken, op de website van Stichting Melanoom.
Start je dag met een verse dosis nieuws in je mailbox – geselecteerd door de redactie van LINDAnieuws. Schrijf je hier in voor onze ochtendnieuwsbrief en begin je dag goed geïnformeerd.
