Eva * (31) is na jaren samenwonen weer vrijgezel en dat bevalt prima. Op het daten na. In sprookjes gelovende mannen die nog thuis wonen, geen gehoor meer na ‘de leukste date ooit’ of bindingsangst (bij beide partijen): ‘Het is gewoon ruk.’
Toch blijft ze het proberen, want iedereen wil af en toe wat gefriemel aan het lichaam. Deze keer: de leugenachtige narcist.
Eva: 'Hij maakte het uit omdat hij mij te dik vond, maar had in werkelijkheid een ander'
Ik kwam hem tegen in de kroeg. Een knappe verschijning, maar naar iets serieus was ik niet op zoek. We wisselden blikken uit, dansten steeds vaker om elkaar heen en uiteindelijk werd er onvermijdelijk lang gezoend.
Gewoon voor de leuk, dacht ik. Tot ik merkte dat ik best teleurgesteld was, wanneer hij een week niét in ‘onze’ kroeg verscheen.
We besloten het serieus te gaan proberen. Een date, wij twee. Ja, we hadden elkaar tussendoor wel op de app gesproken. Maar het bleef oppervlakkig, en van een beetje zoenen in de kroeg leer je elkaar niet beter kennen.
Eva: 'Nog voordat ik thuis was vroeg hij om een tweede date, maar die is er nooit gekomen'
Op de dag dat we hadden afgesproken, liet hij niks van zich horen. Ik verwachtte een berichtje over de precieze tijd en plaats, maar kreeg in plaats daarvan de vraag ‘wat mijn plannen waren dit weekend’. Zo’n twee uur voor onze date. ‘Met jou iets leuks doen, toch?’, berichtte ik terug.
Opnieuw complete radiostilte. Ik besloot het naast mij neer te leggen en ben die avond wat leuks gaan doen met vriendinnen. Deze man was mijn aandacht niet waard.
De volgende dag kreeg ik van hem opnieuw een bericht. Of ik een leuke avond had gehad. Vol verbazing las ik zijn woorden, want op mijn vorige bericht besloot hij gewoon niet te antwoorden. Had ik hem dan verkeerd begrepen?
Ik had geen zin in drama en besloot deze man te laten op de plek waar ik hem als eerste had geplaatst. Gewoon, voor de leuk. En toen ik hem de week erop opnieuw ‘onze’ kroeg in zag lopen, besloot ik hem toch weer te zoenen. Absoluut geen date-materiaal, maar dat hoeft ook niet altijd.
Eva: 'Ik belde de man van het feest in paniek op, maar zijn nummer bleek vals'
Niet veel later liep er een groepje vrouwen op mij af. Of ik misschien niet meer met ‘die jongen’ wilde zoenen. Hij had een relatie en was twee maanden terug vreemdgegaan. Zijn vriendin had hem eindelijk vergeven en als ze erachter kwam dat hij opnieuw de mist in was gegaan, zou dat haar kapotmaken. ‘Kon ik daar niet een beetje rekening mee houden?’
Verbaasd staarde ik ze aan. ‘Twee maanden geleden?’, vroeg ik. En ik telde terug in gedachten. ‘Dat was ik ook’.
Woedend stapte ik op hem af, de vrouwen al roddelend achterlatend. ‘Ik heb geen vriendin’, zei hij ijskoud op het moment dat ik hem ermee confronteerde. Ook toen ik haar naam noemde, bleef hij ontkennen. Ik besloot het zijn vrienden, die ik inmiddels aardig goed kende, ook te vragen. Maar zij keken weg. ‘Bro-code’, fluisterde er een zacht.
Eva: 'Nadat ik mijn laatste geld had neergelegd zei hij: 'Dan krijg ik nog 3 euro van je''
Moest zijn vriendin weten met wat voor man ze te maken had? Ik twijfelde de maanden erna nog lang of ik haar een berichtje moest sturen. Maar uiteindelijk heb ik besloten dit niet te doen. Die narcistische leugenaar had ook dan zijn praatje wel klaargehad. Hij zou mij als de gek afschilderen en haar laten geloven dat zij de liefde van zijn leven was.
Nee, hij gooit zijn eigen ruiten nog wel in. Daar heeft deze man mijn hulp niet bij nodig.
*De naam van Eva is gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
Eva: 'Ik zag een onbekende naam op zijn verjaardagskaart en alles viel op z'n plek'
