Eva* (31) is na jaren samenwonen weer vrijgezel, en dat bevalt prima. Op het daten na. In sprookjes gelovende mannen die nog thuis wonen, geen gehoor meer na ‘de leukste date ooit’ of bindingsangst (bij beide partijen): ‘Het is gewoon ruk.’
Toch blijft ze het proberen, want iedereen wil af en toe wat gefriemel aan het lichaam. Deze keer: de Italiaan, die met ‘alle andere vrouwen’.

Hij was maar een halfjaar in Nederland, voor zijn studie. Omdat ik – tijdens mijn eigen opleiding – nauw samenwerkte met buitenlandse studenten, kwam ik hem regelmatig tegen. Beetje macho, maar met een klein hartje. Grote sprankelende ogen, ‘witte tandpasta-reclame-lach’. Daar trap ik niet in, dacht ik. Zo’n Italiaan, met al z’n charmes.
Toch trokken we tijdens gezamenlijke studieactiviteiten vaak naar elkaar toe. Grapje hier, aanraking daar. Maar ik zag hoe hij met de andere vrouwen aan het flirten was en besloot dat – als er al iets was tussen ons – dit puur vriendschappelijk zou blijven.
Tot die avond in de kroeg, waar we allebei een drankje op hadden en in een verhitte discussie raakten. We waren het duidelijk niet met elkaar eens over een bepaald onderwerp, en gingen steeds dichter bij elkaar staan. Ik voelde niet alleen irritatie, maar ook een soort vuur vanbinnen oplaaien. Raakte hij tijdens het praten mijn arm aan, dan ging er een siddering door me heen. Ik schrok daarvan, en besloot voortaan afstand te houden.
Het werd een kat- en muisspel.

Ja, ik ’trapte’ er uiteindelijk in. Of ik werd gewoon nieuwsgierig naar meer. Misschien wel allebei. Enkel een paar weken later, na een bezoek aan diezelfde kroeg, eindigden we bij mij thuis. Het was de Italiaan die over de drempel van mij studentenkamer stapte.
Alle opgebouwde spanning verdween na die eerste zoen. De verhitte discussie tussen ons moest eruit. Hij nam me mee naar de badkamer, tilde me op de wastafel, terwijl hij me bleef zoenen. We maakten het af onder de douche, en deden het nog een keer in mijn bed. Alle frustratie tussen ons moest eruit. Hij liet mij – nu we toch in clichés spreken – alle hoeken van de kamer zien.
Of dat fijn was? Eerder alsof we een slechte pornoscène naspeelden, van het niet vrouwvriendelijke soort. Er werd weinig aandacht besteed aan elkaar, laat staan aan mijn genot. Het was een performance, er moest geleverd worden.

Na afloop lag ik in zijn armen. ‘Zal ik je wat vertellen?’, zei hij met een zwaar accent. ‘Je bent niet de enige met wie ik hier in Nederland naar bed ben geweest.’ Hij begon al tellend op zijn vingers de namen op te noemen van medestudenten. Er zaten er minstens drie bij die ik persoonlijk kende.
En dat terwijl de man van tevoren nog net niet een pruillip opzette toen ik hem zei het absoluut niet zonder condoom te willen doen. Dan zou hij ‘zo weinig voelen, niet genieten’.
Grote woorden, weinig prestaties. De verhitte discussie begon opnieuw, maar deze keer hoefde ik niet te winnen. Mijn huis uit, en snel. Terwijl ik de lege verpakking van het condoom in de prullenbak mikte, hoopte ik vurig dat hij naast zijn herinneringen aan ‘al die andere vrouwen’ ook iets tastbaars mee naar huis mocht nemen.
Al tellend op mijn vingers begon ik de namen op te noemen: chlamydia, herpes, gonorroe. Er zat er vast wel eentje voor hem bij.
*De naam van Eva is gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
