Kind verloren

Karin was zaterdag bij de ceremonie, omdat een vriendin van haar een van de nabestaanden is. Zij heeft haar enige kind verloren bij de MH17-ramp. Een dag na de onthulling van het monument, wil Karin er wat over kwijt: ‘Toen ik na de ceremonie naar huis reed keek ik terug op de middag en bekroop me het akelige gevoel dat ik er niet voor de nabestaanden was geweest, maar voor de hoogwaardigheidsbekleders.’

VIP-ruimte

Ze beschrijft in in haar Facebookpost hoe de nabestaanden, hulpverleners en hun familie en vrienden bij aankomst meteen in de ceremonietent werden weggestopt, terwijl de hoogwaardigheidsbekleders chique werden ontvangen in een VIP-ontvangstruimte. ‘Binnen de fluwelen afrastering stonden hun tafeltjes en stoeltjes klaar, midden voor het podium, eerste rang.’ De ’tweede rang’ was bestemd voor journalisten. Nabestaanden stonden aan de zijkant en moesten ruimte maken voor een ‘stoet hoogwaardigheidsbekleders’. ‘Ik kreeg plaatsvervangende schaamte’, schrijft de cabaretier.

Het monument 'De Verbinding' voor de poort van Vliegbasis Eindhoven is onthuld door nabestaande Tygo Kotte, militair Gérard van de Wetering, commissaris van de Koning en de burgermeester van Eindhoven. pic.twitter.com/LVIiCqq0Gn

— Ferenc Triki (@FerencTriki) March 24, 2018

Weggelopen

En het werd volgens Karin nog erger. Zo kon ze de speech van een van de sprekers niet waarderen: ‘Ik ben weggelopen en bij de uitgang gaan staan, omdat ik bang was dat ik die vent van het podium zou trekken.’ Toen de man van haar vriendin wilde zitten, omdat hij door een blessure niet zo lang kon staan, bleek het moeilijk om een stoel te krijgen. ‘Het kwam niet in haar – een hostess – op om deze nabestaande in de VIP-ruimte te laten zitten, maar de stoel werd tijgerend door een kleine hostess onopvallend uit de hoogwaardigheidsbekleders-loge weggetrokken. Hij moest maar tussen de staande mensen zitten en zag dus niets meer.’

Verbinding

Hoewel het monument dat onthuld werd, ‘De Verbinding’ heet, was dat volgens Karin vanuit de organisatie dus niet te merken. ‘Ik ga wél wat zeggen over de verbinding in die zomer van 2014 tussen de slachtoffers, nabestaanden en hulpverleners maar ook met heel Nederland, de compassie, betrokkenheid, samen werd dat vreselijke verlies gedragen. Een moment van écht samenleven was er toen, een monumentwaardig’, eindigt ze haar post.

Reactie organisatie