Tessa Bos is politieagent: 'Verdachten zijn vaak aardiger tegen vrouwen'

26-05-2020 | Verena Verhoeven

Hoewel de politie meer vrouwen probeert te werven, is een meerderheid van de agenten nog steeds man. Tessa Bos* (25) past de politiepet perfect. Wat merkt zij van de aanwezigheid van meer mannen in het korps?

“Ik hing vroeger vaak op staat en als een politiewagen voorbijreed, dacht ik ook: kutpolitie”, vertelt Bos lachend. Het was voor haar dan ook geen langgekoesterde wens om agent te worden. De vonk sloeg pas over toen haar ex-vriendin Bos een keer meenam naar een van haar diensten. “Ik werd heel open ontvangen en voelde meteen de adrenaline bij de eerste melding. Ik wist: dit wil ik ook.”

Bos’ moeder vond de plannen van haar dochter maar eng: “Ik denk dat dat er ook mee te maken had dat ik een vrouw ben. Bij mijn twee oudere broers had ze het waarschijnlijk minder spannend gevonden.” Zelf was Bos allesbehalve bang: “Ik ken weinig angst. Hoe spannender iets is, hoe leuker ik het vind. Dat kan ook mijn valkuil zijn, maar in de basis komt het bij de politie goed van pas.”

Lees ook
Ellie Lust over heftigste politieherinnering: ‘Ik schoot vol, moest even weglopen’

Vrouw bij politie

De selectieprocedure verliep soepel. “Voor witte Hollandse jongens is het nu juist lastiger om ertussen te komen, omdat de politie vrouwen en mensen van verschillende afkomsten werft.” Uiteindelijk kwam ze in een klas met nog elf anderen, onder wie twee vrouwen. “Meestal werden we gelijk behandeld, maar één docent maakte duidelijk onderscheid. Die kwam regelmatig naar ons toe om neerbuigend te vragen: ‘En, dames, snappen jullie dit ook?’ Ik ben dan misschien een vrouw, maar ik ben niet te dom om te snappen hoe een motorkap opengaat.”

Inmiddels werkt Bos drie jaar op Amsterdamse politiebureaus, waar ze zich goed staande weet te houden. “Het ligt ook aan je karakter. Mensen die langer bij de politie werken kijken een beetje op de ‘broekies’ neer – en daarin hebben vrouwen het denk ik het lastigst. Ik ben echter heel open en ging meteen lekker met iedereen praten. Dat ik dat gewoon deed, werd gewaardeerd, waardoor ik er al snel bij hoorde.”

Lees ook
Agent in opleiding ontroert kijkers met verhaal over coming-out

Seksuele toespelingen

Op straat wordt Bos meestal aan een mannelijke agent gekoppeld. “Mannen worden toch als sterker gezien, en dat komt bij bijvoorbeeld een vechtpartij wel van pas. Maar ik heb ook vrouwelijke collega’s waar ik me veiliger bij voel dan bij sommige mannen.” Bos ziet daarbij voordelen in een vrouwelijk duo: “Ik merk dat verdachten vaak aardiger zijn tegen vrouwen, ze gaan minder snel in verzet. Wel krijg je als vrouw vaker te maken met seksuele opmerkingen, maar als je daar niet op reageert, is de lol er snel af.”

Niet alleen op straat krijgt Bos seksuele opmerkingen te verwerken. Ook op de werkvloer worden die gemaakt. Een oud-leidinggevende zocht daarbij de grenzen op. “Hij staat bekend als flirt – in het echt en via WhatsApp – en is het type: als je vrouw bent, krijg je bij mij meer voor elkaar.” Een keer vroeg de getrouwde leidinggevende of Bos koffie met hem wilde drinken. “Het was gewoon op het bureau, dus ik zocht er niks achter. Tot hij zei: ‘We moeten niet meer hier afspreken, want iedereen ziet hoe verliefd we zijn.’ Verliefd? Huh? Ik heb aangegeven dat ik hem aardig vond, maar niet meer dan dat. Later hoorde ik dat hij dit bij meer collega’s probeerde.”

Lees ook
Ellie Lust doet een boekje open over haar tijd bij de Amsterdamse politie

Bang voor problemen

Bos staat naar eigen zeggen sterk in haar schoenen, waardoor ze de man duidelijk haar grenzen kon aangeven, “maar ik kan me voorstellen dat andere jonge meiden dat moeilijker vinden.” Een melding maken van het voorval en het voorafgaande geflirt, durfde ze niet. “Ik ben bang dat ik er zelf problemen mee krijg als ik erover ‘klaag’, daarom doe ik dit interview ook anoniem.”

Na Bos’ verhalen, kun je je afvragen of je je dochter nog wel naar de politieacademie moet laten gaan. Bos begrijpt dat. “Als ik later een dochter heb die dit wil worden, zou ik eerlijk gezegd ook wel even denken: moet dat nou?” Maar de zin is nog niet af, of Bos springt al in de bres voor haar vak. “Vooral de oudere garde maakt nog onderscheid tussen man en vrouw. Ik merk dat dat langzaamaan minder wordt.” Ze wil het politievak juist erg aanbevelen. “Het is mooi om mensen te helpen en ik heb er zoveel van geleerd. Nu ik van dichtbij zie dat het zomaar mis kan gaan, ben ik veel rustiger geworden en geniet ik meer van het leven. Dat gun ik anderen ook.”

* Deze naam is wegens privacyredenen gefingeerd. Tessa Bos’ echte naam is bij de redactie bekend.