Helen (49) verloor in november 2019 haar vriendin Bibi door zelfdoding. Ze probeerde haar oxycodongebruik af te bouwen, maar dit bleek een te zware opdracht.
Rondom de lancering van de korte LINDA.-documentaire Oxycodon: eenzame strijd tegen pijn vertelt ook Helen het verhaal van haar vriendin Bibi. Ze doet dit in de hoop mensen bewust te maken van de gevaren van deze zware pijnstiller.
“Bibi was echt een vrouw die volop in het leven stond. Ze was al vijfentwintig jaar samen met haar man, met wie ze twee kinderen heeft. Ik heb nog nooit iemand ontmoet die zo vol in het leven stond en van alle kleine dingetjes genoot. We lunchten vaak samen, of gingen dagjes naar het strand. Eind 2017 gingen we samen op vakantie naar Egypte.”
Daar ontstonden de eerste scheurtjes. Helen: “Ze was moe en voelde zich niet goed. Bibi wist niet waar het vandaan kwam. Een quadtocht door de woestijn bliezen we af, dat lukte simpelweg niet.”
In de maanden daarna zette de pijn door, vooral in haar borstkas. Ze onderzocht allerlei mogelijkheden: reuma, kanker, misschien een erfelijke ziekte van haar moeders kant? De artsen konden geen eenduidige verklaring vinden, en daarmee ook geen oplossing. Bibi werd oxycodon aangeraden.
“Ze belde me nog op omdat ze twijfelde, maar nam het recept toch aan. In het begin bleef haar lijf schreeuwen en werd de dosering verder verhoogd”, legt Helen uit. “Het begon echt impact te krijgen op haar leven: ze zegde steeds vaker afspraken af en kwam in een negatieve spiraal terecht. Ze werkte niet meer, sprak steeds minder mensen en zat vooral thuis op de bank. Als ik haar dan wél weer eens in het echt zag, was ik na zo’n afspraak helemaal leeg. Ik probeerde haar verder te helpen en de lichtpuntjes in haar leven te laten zien, maar dat werd steeds lastiger. Bibi was down en zag geen vooruitgang, ze zocht nog steeds naar mogelijke verklaringen.”
Daarnaast voelde Bibi zich ontzettend bezwaard tegenover haar man en kinderen. Ze werd soms midden in de nacht wakker omdat haar lijf oxycodon nodig had. Dan zat ze om 04.00 uur ’s nachts beneden te wachten tot ze haar volgende dosis weer in mocht nemen. “Alles draaide om die pijnstiller, tot ze uitvogelde dat deze situatie wel erg veel op een verslaving leek. Toen ze dat doorkreeg, wilde ze meteen afbouwen”, vertelt Helen.
Bibi en Helen:
Lees ook
Eveline is al 7 jaar afhankelijk van oxycodon: ‘Elke beweging doet pijn’
“Ze probeerde het eerst zelf, maar dat was verschrikkelijk. Haar pijn kwam volop terug en daar bovenop kreeg ze afkickverschijnselen. Met behulp van een verslavingsarts stelde ze daarom een plan op, waarmee ze over zou stappen op een ander, minder verslavend, opiaat.”
Dit ging met hele kleine stapjes, soms zaten er weken tussen. “Toch was het elke keer weer een hel om zo’n stapje te maken. De pijn gierde door haar lijf, ze kon niet uitleggen hoe heftig het was. Ze omschreef het als hels. En ze voelde zich nog steeds tot last van haar directe omgeving. Zij steunden haar en hielpen waar het kon, maar we konden dit natuurlijk niet voor haar oplossen.”
Bibi’s dip sloeg om in een depressie. “Het was verschrikkelijk om een dierbare vriendin zo te zien wegkwijnen. Ze zat steeds meer in haar eigen bubbel en was niet meer te benaderen. De laatste keer dat ik haar telefonisch sprak, wilden we een afspraak maken om elkaar weer eens in het echt te zien. Een paar dagen later kreeg ik het app’je van haar man waarin stond dat ze uit het leven gestapt was.”
“Ik heb het er nog steeds moeilijk mee: had ik meer voor haar kunnen betekenen?”, zegt Helen. “Ze heeft meerdere keren gezegd dat ze niet meer wist hoe ze verder moest, maar nooit gerept over zelfdoding. Het is verschrikkelijk dat ze dit als haar enige uitweg zag, zeker omdat ze zo zielsveel van haar man en kinderen hield. Mijn drijfveer is nu om haar wens te vervullen: mensen waarschuwen voor deze pijnstiller. Dat wilde ze doen als het haar lukte om ermee te stoppen. Bibi wilde er zijn voor anderen met hetzelfde probleem en wilde mensen bewust maken van de gevaren. Helaas is dit haar nooit gelukt.”
“Ik ben van mening dat je mensen niet zomaar zulke zware medicijnen mag voorschrijven zonder goede begeleiding in het gebruik daarvan”, besluit Helen. “Wordt deze pijnstiller je voorgeschreven? Zoek een alternatief, start er niet mee. Mocht je al oxycodon gebruiken: volg je gevoel en zoek hulp als je voelt dat het te zwaar is. Doe iets. Ik mis mijn vriendin verschrikkelijk, maar hopelijk is haar strijd zo niet voor niets geweest.”
Bekijk hier Oxycodon: eenzame strijd tegen pijn of lees meer op LINDA.nl/oxycodon
Worstel je met suïcidale gedachten of maak je je zorgen om iemand anders? Praat erover. Bel 113 of ga naar www.113.nl. Stichting Zelfmoordpreventie is 24 uur per dag en zeven dagen per week bereikbaar.
Mocht je na het lezen van dit artikelen zelf vragen hebben over het gebruik van oxycodon, neem dan contact op met je huisarts.
