Frans de Kok en Maria Marcus veroverden dinsdag de harten van veel tv-kijkers. De kunstschilder en hoedenmaakster deden mee aan ‘Steenrijk, straatarm’ (SBS6) en lieten zich van hun mooiste kant zien.
Sinds de uitzending zijn Frans en Maria overspoeld met reacties, horen we als we ze bellen.
En, hoe is er gereageerd op jullie deelname?
Maria: ‘Heel goed! We hebben echt heel veel berichtjes gehad. Honderden! Wel vijfhonderd. Er zaten ook veel berichtjes tussen van mensen die ik helemaal niet ken, maar die zeiden dat ze ons heel warme mensen vinden. Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt. En ik had er ook helemaal geen rekening mee gehouden. De mensen die ons kennen vonden ook dat we echt onszelf waren, zeiden ze. Gisteravond waren we in een restaurantje waar ze ons lieten zien wat er op Twitter allemaal gezegd en geschreven was tijdens de uitzending. Superleuk! Ik vond dat hartverwarmend. Ik ben best trots op ons!’
Wat was het mooiste compliment dat jullie kregen?
Maria: ‘Dat zal ik je zeggen, dat was zo leuk. Iemand zei: nou hebben die mensen zoveel geld, en dan laten ze niets aan zichzelf doen. Dat vond ik echt heel fijn om te lezen, want botox is niets voor ons! Daar sterven de vissen van. Wij hebben hoog in ons vaandel staan dat we onszelf blijven en niets laten veranderen. Dus dat vond ik wel echt een compliment. En dat ze de poes zo leuk vonden, natuurlijk.’
Wat was voor jullie de reden om mee te doen aan ‘Steenrijk, straatarm’?
Frans: ‘Heel eerlijk gezegd vond ik het in eerste instantie wel een goed idee om zo wat reclame te maken voor de schilderijen die ik maak. Die zouden immers in beeld komen. Dat is toch mooi, dacht ik. Daarnaast leek het ons leuk om eens zoiets mee te maken. En ook wel spannend. Want wie zouden die andere mensen zijn? Maar nu weet ik dat ik het, los van de aandacht voor de schilderijen, ook had willen doen. Ik heb er helemaal geen spijt van, het was zo’n mooie ervaring. Maar dat weet je van tevoren natuurlijk niet.’
Hebben jullie nog contact met de familie Nolten?
Maria: ‘Ja, hoor! We hebben er drie lieve vrienden bij gekregen. Ze komen ook logeren. Alleen de afstand tussen Zwolle en Baarle-Nassau is wat groot, dat is jammer. Het was eerst de bedoeling dat ze dinsdag naar ons kwamen, zodat we samen de uitzending konden zien. Maar dat hebben we verplaatst, omdat we in een cafeetje hier in het dorp gingen kijken. We hadden iedereen die erbij kwam een drankje beloofd. En er kwamen wel meer dan honderd man! Hartstikke leuk. Ik begreep dat vrienden van de familie Nolten ook iets georganiseerd hadden, dus nu spreken we een andere keer af. Het schilderij dat Frans voor ze gemaakt heeft staat natuurlijk ook nog hier op ze te wachten.’
Er waren kijkers die zeiden dat jullie ze deden denken aan Frank en Rogier. Hoe vinden jullie dat?
Maria: ‘Heel leuk! Wij kennen Frank en Rogier namelijk al heel lang. Vroeger vierden we altijd Kerstmis met elkaar. Maar we hebben er nooit bij stil gestaan dat mensen ons met hen zouden vergelijken, haha.’
Frans: ‘Frank en Rogier zijn hele lieve mensen, heel warm en aardig. Het is een eer dat ze ons met hen vergelijken. Ik las ook dat we met Van Kooten en De Bie werden vergeleken. Dat was echt heel grappig. We zijn in het programma gewoon onszelf gebleven. Niets van wat je ziet is gespeeld.’
Wordt het dan niet tijd voor een eigen tv-programma?
Maria (barst in lachen uit): ‘Nou, wie weet! Het zou wel iets met kunst te maken moeten hebben, dan. Of met hoeden, natuurlijk. We vonden het heel leuk om mee te doen en hebben er absoluut geen spijt van. Al is het ook wel vermoeiend, hoor. We hadden ’s avonds echt geen slaappil nodig om in slaap te vallen. We waren zo moe aan het eind van de dag!’
