Machinist Willem Lek, die zondagavond dienst had met de inmiddels overleden conducteur Herman, heeft op Facebook zijn verhaal gedeeld. In de emotionele post vertelt de man hoe de avond verliep.
‘Er is iets aan de hand, en ik aarzel geen seconde om mijn trein zo snel mogelijk stil te zetten’, zo schrijft de machinist. ‘We kennen het allemaal wel, het onderbuikgevoel.’
Hij begint zijn verhaal in Amsterdam, tevens het startpunt van de trein die hij die avond bestuurt in de richting van Amersfoort. De dienstdoende conducteur in de trein is zijn collega Herman. Maar al vrij snel valt het contact tussen de twee weg, zo vertelt Willem.
Tot twee keer toe reageert Herman niet op een porto-oproep. De volgende twee oproepen – deze keer van Willem zelf, die inmiddels al het gevoel heeft dat er iets niet goed zit – krijgen ook geen gehoor. ‘Het bleef stil. Intussen reed ik net Hilversum Mediapark voorbij.’
‘We kennen het allemaal wel, het onderbuikgevoel. Er is iets aan de hand, en ik aarzel geen gezonde om mijn trein zo snel mogelijk stil te zetten’, zo schrijft de machinist. ‘Vanuit mijn cabine is het al duidelijk dat er wat aan de hand is, aangezien ik reizigers de trein in zie kijken. Wat ga ik aantreffen?’
Wanneer zijn collega Herman de trein uit stapt, ziet Willem dat het niet goed gaat. ‘Ik zet hem op het bankje op het perron neer om even bij te komen. Hij pakt zijn pufje omdat hij het wat benauwd heeft.’ Willem vraagt aan zijn collega of alles goed gaat. ‘Ja het gaat goed’, krijgt hij als antwoord, maar het zijn de laatste woorden die Willem hem hoort uitspreken.
Ondanks de hulp van de politie, brandweer, ambulance-medewerkers en de collega’s van Herman, overlijdt de conducteur op het station van Hilversum. Willem en het NS-personeel dat die avond aan het werk is, worden opgevangen en krijgen hulp, zo schrijft de machinist. ‘Dat geeft me een goed gevoel, dat we goed worden opgevangen en verder begeleid worden.’ De machinist zegt veel berichtjes te hebben ontvangen, maar niet alles te kunnen beantwoorden. ‘Ik wilde iets van me laten horen, vandaar op deze manier.’
Zijn post sluit hij op emotionele wijze af. ‘Beste Herman. Een fijn, mooi mens en altijd een goede collega. Te jong, te vroeg heen gegaan. Voor mij zal spoor 3 te Hilversum altijd een bijzondere plek blijven. Op trein 1583.’
De hele Facebookpost van machinist Willem Lek lees je hier.
Conducteur overleden op het perron in Hilversum na woordenwisseling met zwartrijders
