Bij de dan 57-jarige Annemarie Canninga wordt in 2015 een zeldzame vorm van kanker in haar eierstokken vastgesteld. Een paar jaar later blijkt de diagnose verkeerd. Ze klaagt het ziekenhuis aan, maar daarmee is de ellende eigenlijk pas echt begonnen.
Annemarie klaagde haar artsen aan en belandde in een nachtmerrie
In De Volkskrant wordt aan de hand van Annemaries verhaal uitgelegd hoe ingewikkeld medisch juridische zaken zijn.
Paaseieren
Twee dagen na Pasen, in april 2015 worden er twee gezwellen op de eierstokken van Annemarie gevonden. “Late paaseieren”, grapt ze dan nog. Ze moet aan een zware chemokuur, die maakt dat ze haar smaak verliest en niet meer kan fietsen of wandelen. Ook raken haar zenuwen permanent beschadigd. Een paar maanden later blijkt: ze had deze chemokuur helemaal niet moeten krijgen.
Lees ook
Richards vrouw Hilde overleed aan borstkanker: ‘De uitslag kwam in haar zwangerschapsverlof’
Juridische strijd
Zes jaar eerder was haar blinde darm verwijderd, omdat die ontstoken zou zijn. De artsen komen er nu achter dat daar niets van klopt: in het weefsel zijn kankercellen aangetroffen. Die zijn inmiddels uitgezaaid en Annemarie is ongeneeslijk ziek. Ze klaagt de ziekenhuizen die haar hebben behandeld aan. Dat blijkt het begin van een oneindige juridische strijd met de centrale vraag: wie is er verantwoordelijk voor het ruïneren van Annemaries leven?
De rest van het verhaal over de strijd waar Annemarie in terecht is gekomen lees je in De Volkskrant.
