Indrukwekkend

“Ik vind het heel indrukwekkend”, zegt journalist Anouk Eigenraam (43) over de strijd die Bos voert. “Maar het is ook ingewikkeld, en emotioneel. Ik weet hoe emotioneel het voor mij was om mijn biologische familie te zoeken.” Eigenraam, China-correspondent voor het Financieele Dagblad, werd net als Bos op haar tweede geadopteerd vanuit Zuid-Korea. Bos kwam in de Verenigde Staten terecht, Eigenraam in Nederland.

De zoektocht van Eigenraam naar haar biologische ouders begon toen haar Koreaanse vader onverwacht contact met haar opnam. Ze schreef het boek Welkom in adoptieland, over de zoektocht naar haar Koreaanse familie en de industrie die schuilgaat achter adoptie.

Rechtszaak

Het is voor het eerst dat een Koreaanse rechtbank uitspraak doet in een dergelijke zaak. Bos, die met een Nederlander is getrouwd en in Nederland woont, kan hiermee een voorbeeld zijn voor veel geadopteerde Koreaanse kinderen die willen weten wie hun echte ouders zijn.

Lees ook
Rechtszaak Kara Bos voor erkenning biologische vader leidt tot doorbraak in Zuid-Korea

“Het is nu heel moeilijk om erachter te komen wie je Koreaanse ouders zijn. Als je gaat zoeken is de kans op succes miniem”, vertelt Eigenraam. Ze had de wens haar moeder te ontmoeten. “In mijn geval was ze overleden. Dat was een klap”, vertelt de China-correspondent. “Je wilt weten waar je vandaan komt en waarom je bent afgestaan.”

Emancipatie

Dat een zoektocht van geadopteerde kinderen vaak op weerstand stuit van zowel autoriteiten als de biologische familie, is ook duidelijk te zien in de zaak van Bos. “Het is hartstikke dapper en sterk dat Kara dit heeft gedaan, maar het blijft treurig”, vindt Eigenraam. “Er zijn genoeg mensen die de middelen of het doorzettingsvermogen niet hebben om zo ver te gaan.”

Lees ook
Marina over adoptie: ‘Beter arm met je eigen moeder, dan rijk met adoptiemoeder’

Eigenraam ziet de juridische weg als een “emancipatie” van geadopteerden. “Je ziet dat dit een nieuwe generatie is die antwoorden wil hebben. We pikken het niet meer.” Ze ziet in Nederland steeds meer een beweging in gang komen van geadopteerden die willen weten waar ze vandaan komen. “Maar het gaat heel langzaam.”