Heb je een reis voor de verjaardag van je vriendin betaald, krijg je een dag later een betaalverzoek van haar. Voor dat ene wijntje van vier euro. De horreur.
Voor de rubriek Tikkie Te Veel spreken we mensen met absurde Tikkie-ervaringen. Dit keer vertelt Anne* (26) haar verhaal.
Bedrag Tikkie
€25 Betaalverzoek voor
Wijn Situatie
Na Anne’s date, die constant opschepte over hoeveel geld hij had, mocht ze wel de helft van de rekening oppakken.
Wijn
“Op een food festival had ik een jongen leren kennen. We waren met een grote groep, maar ik zag hem wel zitten en hij mij ook. Niet veel later besloten we op eerste date te gaan. Ik ging er vrij open in en had er zin in. We namen plaatst bij een wijnbar en toen begon de ellende. Hij schepte enorm op over het vermogen van zijn ouders. Toen we bestelden, koos ik de goedkoopste wijn van de kaart. Maar hij wilde eerst alles proeven en ging uiteindelijk voor de duurste. Niet erg, maar wel in combinatie met wat er uit zijn mond kwam.
Ik moest aanhoren hoe goed hij het had, dat zijn ouders in een groot huis woonden etcetera. Als ik vertelde dat mijn ouders me vroeger twintig euro meegaven als ik de stad in ging, kreeg ik een arrogante blik terug. Het was duidelijk dat hij zich niet in mijn situatie kon verplaatsen. Ook had ik met hem een gesprek over de huidige energiecrisis en dat ik het erg vond dat er daardoor mensen in de kou zaten. ‘Dat is het leven’, zei hij. Kortom: hij was super neerbuigend naar mensen die het minder hadden dan hij.”
Geen match
“We zaten niet zo lang bij de bar, maar het werd me pijnlijk duidelijk dat deze gast het hoog in zijn bol had. Als ik een grapje maakte over geld of zei dat ik wel eens krap bij kas zat, kon hij niet meelachen. Aan het einde van de date besloot ik dan ook dat dit niks ging worden. Bij het afscheid zei ik: ‘Stuur me maar een Tikkie’. Stilletjes dacht ik wel na over het feit dat hij én duurdere wijn én meer glazen had genuttigd dan ik. Nog voor ik thuis was, kreeg ik een Tikkie van vijfentwintig euro. Oftewel: de helft van de volledige rekening. Gevolgd door de opmerking dat hij dacht dat ‘m niet ging worden.
Nadat ik het had betaald, heb ik nooit meer iets van hem gehoord. En daar ben ik blij om. Het was voor mij zeker niet voor herhaling vatbaar. Tijdens de date was hij ook nog aan het opscheppen over het aantal bedpartners dat hij had gehad en dat hij in zijn studententijd altijd drie meisjes in de roulatie had. Daarnaast liet hij me weten dat hij het treurig vond dat mensen van onze leeftijd geen huis konden kopen, want hij kon het wel.”
*Anne’s naam is gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.