Ik heb het gevoel dat ik me ervoor moet schamen, maar dit is een safe space. Lange tijd zette ik seks onbewust in als manier om anderen aan mij te binden. Ik bedoel: wat is er intiemer dan seks? Hoe je het – of beter gezegd: mij – ook wendt of keert, tijdens een beurt bouw je een bepaalde band met elkaar op. Of dat altijd in mijn beste belang was, daar dacht ik niet over na.

In mijn voorgaande relaties had ik ook vaak seks op momenten dat mijn partner en ik ruzie hadden. Naar mijn gevoel hoorde dit erbij. Weer of geen weer: we zouden elkaars private parts kietelen. Als ik het niet was, zou hij het dan buiten de deur gaan zoeken? Ik wilde niet dat hij wegging om een onzinnige onenigheid. Plus: hij kon niet boos zijn als al het bloed zich van je hersenen naar tussen zijn benen had verplaatst. Orgasmes maken happy stofjes aan, dus achteraf zou er vast geen knallende ruzie komen. Man, wat heb ik daar een paar keer flink naast gezeten.

Misha: 'Geen seks hebben is het spannendste in mijn leven geworden'Lees meer

Validatie

Inmiddels is dit een soort therapiesessie geworden, dus hier komt beweegreden nummer 2: validatie. Net als iedereen heb ik mijn onzekerheden. Sinds een jaar zijn die vooral gericht op mijn lichaam. Ik vind het niet lelijk, maar heb me er wel eens beter over gevoeld. Op dieptepunten ging ik dan op zoek naar iemand om te bevestigen dat ik begeerlijk was. Dat betekende dat ik opzichtig stond te flirten in clubs, spicy foto’s stuurde naar ex-scharrels waarvan ik wist dat ze slechts met lovende woorden zouden antwoorden en nam ik zelf een keer iemand mee naar huis.

‘Je bent zo sexy’, zei die gast terwijl hij een rolletje op mijn buik kuste. Ik wilde hem dolgraag geloven, maar de woorden waar ik naar dacht te verlangen, drongen niet tot me door. En dat had niets te maken met wat er van zijn lippen rolde. Ik was niet helemaal in het reine met mezelf en dat was het probleem.

Peer pressure

De derde – en misschien wel stomste – reden dat ik seks had, was groepsdruk. Ik had het gevoel dat ik met iemand de koffer in moest duiken, want dat was “normaal”. Dat is wat al mijn vriendinnen deden. Door te doen wat zij ook deden, bevestigde ik mijn positie in de groep. Onzinnig, I know. Ik wilde gewoon niet meer de persoon zijn die na het weekend geen spannende verhalen te vertellen had. En opmerkingen incasseren als: ‘Word het niet eens tijd?’ en ‘Is er dan écht niemand waar je op kunt zitten?’

Huilen

Nu zou je denken: die meid ging alsnog van bil. Seks + happy stofjes = vrolijke Misha. Fout! Bijna alle keren dat ik om de verkeerde redenen met iemand het bed in dook, moest ik daarna huilen. Soms rolde er halverwege de daad al een traan uit mijn ooghoek. Heel slick veegde ik die dan weg door mijn gezicht met mijn handen te bedekken. Je weet wel, het universele gebaar voor ‘Oh, dit is zo lekker’. Misschien was het mijn ziel die me liet weten dat we niet door het dolle waren met wat er gebeurde.

De realisatie dat ik dit zo vaak heb gedaan kwam na mijn laatste sekspartij. Die gast liep mijn huis uit en ik brak in duizend stukjes. Ik voelde me niet goed; niet over hem, niet over mezelf, niet over wat we net hadden gedaan. Ik voelde me juist een verrader van mijn eigen lijf en behoeftes. Als ik namelijk écht had geluisterd naar wat ik wilde, dan was even knuffelen voldoende geweest. Maar daar kwam naakt knuffelen van en dus zette ik mijn behoeftes opzij om die van hem te bevredigen.

Dat gaan we dus niet meer doen. Het klinkt misschien extreem, maar ik heb liever nooit meer seks dan nog één keer om de verkeerde reden. Een potje slaapkamergymnastiek hoort leuk te zijn, lekker, vrij, bevredigend, gezellig en nog zo veel meer. Het is niet iets waar je je achteraf slecht over moet voelen. Knoop dat in je oren.

Misha is 33 jaar en woont alleen in Amsterdam. Ze heeft een relatie van vier jaar en een van zes maanden gehad, inmiddels is ze zeven jaar single.

Misha: 'Mijn toxic trait? Ik geloof écht dat ik elke celebrity kan krijgen'Lees meer