Zelf een leiding verleggen, keuken slopen of muurtje bouwen. Een leuke bezigheidstherapie tijdens de pandemie, maar hoe ga je in vredesnaam te werk? Gelukkig voor deze vrouwen komt alles meestal keurig op de (zelf gezaagde) pootjes terecht.
Voor de rubriek Doe het lekker zelf spreken we vrouwen die kunnen bouwen, inclusief voor- en na-foto’s.
Wie
Britta Arends (28) en vriend Daan (29).
Het plan
Bouwval verbouwen tot droomhuis.
De kosten
Ongeveer 120.000 euro.
Badkamer voor.
Britta en Daan gaan in oktober 2019 op huizenjacht in Utrecht, met het idee: ‘misschien vinden we iets waar we hélemaal verliefd op worden’. Ze stuiten op een klushuis. “Allemaal oude meuk. We deden geen serieus bod, omdat we wilden weten hoe de markt erbij staat.”
Wanneer de makelaar belt met goed (of slecht?) nieuws, zijn ze in shock. “De makelaar vroeg toen ook of we wel blij waren. In paniek hebben we de blauwdrukken opgevraagd bij het stadsarchief, en alles laten bezinken met een gin-tonic op het terras.”
Badkamer na.
Ze willen wel een klushuis, maar hier moet echt alles gebeuren. Toch gaan ze ervoor. Want het huis heeft een tuin én staat in een gezellige wijk. “Daans handen begonnen te jeuken, zelf had ik geen kluservaring. Het ultieme plan was dat Daans vader – timmerman en aannemer – ons zou komen helpen, maar hij had zelf net een klushuis gekocht. We hebben tijdens het klussen veel gebruikgemaakt van Facetime.”
Het huis is niet geïsoleerd, de plafonds zijn verlaagd met plastic latjes, in de vloer zit overal houtworm en de wanden hangen volgeplakt met oude steenstrips. “De zolder zat onder de vogelpoep, want er had een duivenmelker gewoond. Bij de dakkapel – die hij zelf had gemaakt – kon je gewoon naar buiten kijken. Alles zat vol met gaten.”
Het stel begint bij de zolder en trekt alles leeg. De vloeren worden eruit gezaagd – want ja – houtworm. Ook het dak moet er tijdelijk af. In februari 2020, als de zolder is geïsoleerd, trekken ze in het huis, maar dan is het nog niet bewoonbaar.
Ze kopen een oude douchecabine en timmeren een keukenblokje in elkaar, die ze tijdelijk op de eerste verdieping plaatsen. Van de zolder maken ze een woon-/slaap-/werkkamer. “Eigenlijk was het heel erg leuk, je bent gewoon aan het kamperen. Maar toen in maart het thuiswerken inging, hadden we het wel even zwaar, met een tafeltje van tachtig bij tachtig voor twee personen.”
De binnendeuren zijn overal weggehaald, dus een zelf gefabriceerd plastic schot moet het bouwstof tegenhouden. “Dat werkte niet optimaal. Was ik aan het douchen, dan moest ik de loodgieter of elektricien instrueren even niet langs het schot te lopen.” Toch houden ze het negen maanden lang vol.
Tijdens ‘het kamperen’ wordt de achtergevel van hun jaren 30-woning gesloopt. Het stel zet er zelf een aanbouw aan, mét halve opbouw. “In het begin vond ik die machines er maar gevaarlijk uitzien. Een automatische zaag, moest je dan niet heel veel beschermingsmiddelen om? Maar een paar maanden later stond ik zelf te zagen.”
“Aan het eind van de dag heb je direct resultaat, dat is het leuke aan zelf klussen. Je begint met het bouwen van een wandje, en een paar uur later staat er een nieuwe muur. En dan blijkt het – met goede hulp – nog best makkelijk ook.
In totaal duurt de verbouwing twintig maanden. Stress heeft Britta alleen bij het maken van de aanbouw. “Het dak zat er nog niet op, en het begon die nacht te stormen. Alles lekte de nieuwe woonkamer in. Midden in de nacht liep ik met emmers, en ging Daan het dak op om een zeil te spannen.”
Het huis is nog niet helemaal klaar, en toch heeft het stel alweer een nieuwe droom. “Een lege kavel kopen, om daar ons eigen huis neer te zetten. Zónder dat je alles eerst hoeft te slopen.”
De aan- en halve opbouw.
Lees ook
Tijdens het klussen overlijdt Nadira’s moeder: ‘Ze heeft het eindresultaat nooit kunnen zien’
