Het is inmiddels al bijna een jaar geleden dat mijn lieve collega Marc van der Linden voor de laatste keer bij RTL Boulevard te zien was. Sindsdien rommelt het nogal om zijn persoontje, vooral op het vlak van z’n gezondheid.
De schrik zat er dan ook behoorlijk in toen het nieuws over zijn herseninfarct me afgelopen week bereikte. Ik appte hem meteen en hoorde gelukkig al snel dat het naar omstandigheden gelukkig goed met hem ging. Maar toen een paar dagen later Yvonne Coldeweijer via haar juicekanaal op zoek ging naar scoops vanuit het ziekenhuis waar Marc zich bevond, sloegen alsnog al mijn stoppen door.
Want ik ga er niet geheimzinnig over doen: ja, ik smul van de roddel en achterklap over de familie Hazes, Jaimie Vaes en Glennis Grace. Life of Yvonne is mijn dagelijkse guilty pleasure. Maar ’t proberen te ontfutselen van privacygevoelige medische informatie vind ik toch echt van een ander kaliber. Weerzinwekkend werkelijk.
Gelukkig vond ons aller Yv dat ook. In haar wekelijkse podcast bood ze haar excuses aan over de ontstane situatie. In datzelfde riedeltje vertelt ze ook nog even doodleuk dat ze talloze dossiers van BN’ers doorgestuurd krijgt, inclusief die met allerlei informatie over hun ziektes en andere ongemakken. Nee, díe deelt ze niet, kondigt Yvonne vol trots aan. De heilige.
Dat er al langere tijd iets helemaal mis is in onze samenleving is geen nieuws meer helaas. Maar dat er bewust persoonlijke informatie over de sterren wordt opgestuurd naar de roddelpers, screenshots worden gemaakt van privégesprekken via sociale media. Ik weet het niet hoor, maar soms moet er ook nog gewoon iets te raden overblijven. Een bepaalde charme of geheimzinnigheid rondom een celebrity. Naïef misschien, maar doe mij de fax maar gewoon weer terug. Of de telex. Dat waren nog eens tijden.
'Vijf sterren voor de podcast Marc-Marie en Aaf Vinden Iets, hopelijk nog honderd jaar'
