Joris liet weten dat hij 58 is, maar zijn intens gerimpelde gezicht vertelt een ander verhaal. Beetje ouderwets gekleed. Werkschoenen. Strohaar. Hij steekt zijn hand uit. “Joris Martens.” Zijn gebit is verzorgd. Zijn nagels kort en schoon. Ik neem zijn hand en druk een zoen op zijn wang. “Amber.”
Hij grinnikt en gaat zitten op het smalle bankje in zijn hotelkamer.
“Dat weet ik toch. Amber van Esphen. Ik heb je gegoogeld.”
Uit de achterzak van zijn te grote ribbroek trekt hij een envelop en geeft hem aan me. Ik steek hem in mijn tas en ga naast hem zitten. Denkt hij serieus dat Amber mijn echte naam is?
“Ik ben boer”, zegt hij. “Varkens, aardappels, mais en suikerbieten. In de winter tarwe. Ik ben veel buiten. En ongetrouwd, trouwens. Dat je niet denkt … dat ik iemand bedrieg.”
Ik begrijp zijn outfit. Zijn jaren negentig ribbroek, waarschijnlijk gekocht voor zon- en feestdagen. Het droge haar. Ik zie hem ploegen in de zomerzon en snijdende herfstwind. “Dank je wel, Joris.” Ik pak zijn hand. “Dank je wel dat ik elke dag kan eten van jouw grond en door jouw werk.” Joris staart apathisch, niet gewend aan complimenten.
“Zullen we ons uitkleden? Of wil je samen douchen?”, vraag ik. Hij vraagt wat ik wil. “Ik heb thuis ook al gedoucht. Voor jou.”

Ik wrijf over zijn knie. Trek zijn schoenen uit en zet ze naast het bankje. Kus hem en knoop het geruite overhemd open. Ik zie geen grammetje vet en veel spieren. Joris houdt verlegen zijn hoofd schuin als ik hem helemaal uitkleed. Zijn kleding ruikt naar waspoeder. Ik buig me naar hem toe, laat mijn lippen dwalen. Ook onder zijn oksels een zweem van wapperend linnengoed. Ik zoen zijn lippen. Ze zijn droog en vol korsten van het buiten werken. Zijn neus is groot. Zijn ogen liggen diep verscholen tussen rimpels, maar ze stralen. Als hij naar me kijkt, verschijnt een zachte gloed.
“Kom je mee naar bed?” Ik sta op en reik hem mijn hand. Hij komt overeind, zijn erectie priemt naar voren. Ik streel hem, vouw een hand om zijn penis en klem die steeds vaster. Trek zijn ­voorhuid net niet te ver omlaag en houd het even zo vast. Joris maakt een sissend geluid. “Lekker zeg.” We zoenen, teder en lang. Dan trek ik hem op me. “Doe ik je geen pijn?” Voorzichtig komt hij in me. Trekt zich een stukje terug. Duwt opnieuw. Steeds verder, tot hij me vult. We vrijen langzaam. Hij hijgt amper. Duwt zichzelf omhoog op zijn armen. Hij is sterk. Fit. En vol kracht. Ik vergeet zijn neus. Zijn penis staat nog fier overeind nadat hij zich kreunend heeft ontladen en naast me komt liggen. Ik trek de dekens over ons heen. Hij zoekt mijn hand.
“Heb jij ook genoten? Was het voor jou fijn?” Ik werk een hand door zijn vlashaar, hum goedkeurend. Dan kus ik hem op zijn grote neus.•

‘Hij vrijt een paar minuten met de pump en brengt hem ten slotte naar zijn mond’Lees ook