Moe. Moe van oorlog. Van ijdele, kwaadaardige mannen in blauwe pakken die landen regeren. Die hun ego belangrijker vinden dan de veiligheid van de wereld en hun eigen volk superieur vinden aan anderen. Die denken te mogen beslissen wie het verdient te leven en wie niet.
Het gemak waarmee onze politici deze oorlogen steunen, vind ik ijzingwekkend. Zit je veilig op duizenden kilometers afstand voor andere mensen te beslissen dat die bommen op hun huis goed zijn. Dat het beter voor hen is dat ze hun dierbaren verliezen. Dat hun verdriet, hun verlies, niet meetelt. Sterker, dat hun verdriet en verlies het beste is voor ons hier.
