Jilke en partner Christophe (35) willen de geboortes van hun kinderen zo puur en natuurlijk mogelijk laten verlopen. Na veel informatie inwinnen, kozen ze voor een lotusbevalling, ook wel lotusgeboorte.
Voor elke fase heeft Jilke – fotograaf, vormgever en ondernemer in natuurlijke kraampakketten – vijf sterren te verdelen: 1 ster staat voor de ultieme nachtmerrie, 5 voor het perfecte sprookje.
Lees ook
Nicki is bevallen in Japan: ‘Ik kreeg een preek over dat ik te veel was aangekomen’
“Ik had na de geboorte van onze dochter Nin (nu 5,5) last van hormoonschommelingen. Dat maakte me geestelijk wankel. Soms had ik het idee dat ik geen goede moeder was. Hierdoor dachten we niet zo snel aan een tweede kindje, maar na twee jaar durfden we er toch voor te gaan. We wilden geen keuze maken op basis van angst en hadden genoeg liefde in ons voor nog een kind. Twee weken later deed ik een positieve test.”
“Deze keer kreeg ik al tijdens de zwangerschap last van de schommelingen. Dit kwam waarschijnlijk mede door verhuisstress. Toen we eenmaal in ons nieuwe huis zaten, ging het een stuk beter. Verder had ik helemaal nergens last van.”
“Christophe en ik wilden de bevalling zo puur en natuurlijk mogelijk doen en kozen voor een lotusgeboorte. Hierbij knip je de navelstreng na de bevalling niet, maar laat je de baby verbonden met de placenta tot de navelstreng vanzelf afbreekt. Zo heeft het lichaam van je kindje de tijd om op eigen tempo van bloedsomloop te wisselen. Ook kan zo het bloed dat zich in de placenta bevindt – meer dan 30 procent van het totale bloed van de baby – terugvloeien in het lichaam. Dit bloed bevat veel zuurstof en voedingsstoffen. Je kindje begint zo niet meteen met bloedarmoede, maar krijgt al die belangrijke stoffen nog binnen.”
“Bij Nin hebben we uiteindelijk gekozen voor een halve lotusgeboorte, dan wacht je met het doorknippen zolang het prettig voelt. Nu wilden we graag voor een hele lotusgeboorte gaan. Omdat het medisch allemaal goed zat, ging ik – voor de tweede keer – zonder vroedvrouw bevallen. Als er al iets met het kindje zou zijn, hadden we genoeg tijd om naar het ziekenhuis te gaan. Wanneer er iets heel erg mis zou gaan, wilden we dat de baby rustig zou sterven op mijn borst en niet in allerlei ziekenhuishandschoenen.”
Lees ook
Debbie (38) over haar zwangerschap volgens de yoga-filosofie
“Het was al elf dagen na de uitgerekende datum toen ik rond middernacht een ‘knakje’ voelde. Mijn vliezen waren gebroken en een half uur daarna kreeg ik fulltime weeën. Christophe vulde het bevallingsbad en we belden mijn ouders die we er graag bij wilden hebben.”
“In het bad kon ik veel beter ontspannen. Ik denk dat het er heel zen heeft uitgezien. Uiteindelijk had ik drie persweeën die als een oerkracht voelden en waar ik geen moeite voor hoefde te doen. Ik beschrijf het wel eens als ‘overgeven van onderen’, omdat overgeven ook automatisch gaat. Op 27 mei 2016 om 5.24 uur werd onze zoon Jinne geboren.”
“Daarna kwam de placenta. De placenta komt uit hetzelfde klompje cellen en is meegegroeid met je kindje. Het voelt voor ons dan ook een beetje als de helft van de baby. Enkele uren na geboorte wasten we de placenta en wreven we ‘m in met een dikke laag zout. Daarna legden we ‘m in doeken in een mandje met daarop wat rozemarijn.”
“Met Jinne ging het helemaal goed. Hij lag in warme doeken, maar een luier kan met de navelstreng ook gewoon. De placenta heeft van zichzelf een soort aardegeur – helemaal niet vies dus. Het is niet dat je denkt: er ligt een ontbindend lijk in bed. En met de rozemarijn erbij al helemaal niet. Wanneer de aardegeur sterker werd, moest het zout verwisseld worden en dan rook het weer fris en fruitig. Dat deden we in het begin twee keer per dag zodat de placenta indroogde en niet ging rotten. Na drie dagen kwam Jinne los van de navelstreng – dat is al vrij snel – maar zijn we wel doorgegaan met het indrogen.”
“Het is aangetoond dat het langer laten uitkloppen van de navelstreng vele gezondheidsvoordelen heeft. Bij een lotusgeboorte wordt nóg meer tijd genomen. Een klein voordeel daarvan is dat de navelstreng geen wondje achterlaat. Daarbij zijn lotuskindjes vaak rustiger aan het begin, ze huilen veel minder. Ook Jinne heeft nauwelijks gehuild. Hij is ook niet afgevallen, wat bij veel kindjes wel gebeurt omdat ze moeten wennen aan de nieuwe manier van voeden.”
“Het gaat heel goed met ons. Jinne kletst de oren van je kop. Ik ben op dit moment zestien weken zwanger van ons derde kindje. Wanneer het medisch gezien mogelijk is, willen we het graag op dezelfde manier doen. De placenta van Jinne ligt inmiddels helemaal ingedroogd bij ons thuis.”
Lees ook
Willeke (28) at na haar bevalling de placenta op: ‘We maakten er hachee van’
“Ik put nog steeds kracht uit de bevallingen. Als ik me onzeker voel, denk ik: kom op, dit is niks. Ik ben bevallen, dus dit lukt ook. Ik vind het daarbij belangrijk mijn gevoel te volgen. Als je liever in het ziekenhuis wil bevallen, dan is dat de juiste keuze. Als het je aanspreekt om een lotusgeboorte te doen, moet je dat doen. Wanneer het toch niet bevalt, kan je de navelstreng altijd nog verbreken. Ik zie ook niet voor me dat iedereen massaal een lotusgeboorte gaat doen, maar ik wil graag meegeven dat het niet raar en wel mogelijk is. Als je er niks mee hebt of het vies vindt, doe het dan niet, maar voor ons was het superfijn en het geboorteproces voelde zo een stuk rustiger.”
Er worden in Nederland per dag gemiddeld 478 kinderen geboren en dat gaat elke keer weer anders. Was jouw bevalling speciaal of juist precies als in de boekjes? We willen het allemaal weten. Mail in het kort (ongeveer 350 woorden) jouw bevallingsverhaal (met naam, leeftijd, telefoonnummer en foto’s) naar: nieuws@lindanieuws.nl.
