Museum Kranenburgh in Bergen stelt werk tentoon van vrouwelijke kunstenaars die geïnspireerd zijn door de kwetsbare naaktheid van het lichaam.
Je kan de tentoonstelling zien tot en met 3 februari 2019.
Tepels, vagina's en piemels: deze tentoonstelling geeft je een nieuwe kijk op naaktheid
Bloot
Met welke ogen kijk jij naar bloot? Op Facebook en Instagram delen we een hoop van onszelf, maar een blote tepel is verboden. Photoshop daarentegen ‘moet’ haast om een succesvolle foto te krijgen en dat brengt onzekerheid met zich mee. Naaktheid is de afgelopen decennia behoorlijk veranderd: van taboe naar sex. In BLOOT zie je juist het kwetsbare lichaam. Hier vast drie voorproefjes van werken in de tentoonstelling.
1. Lois Cohen en Indiana Roma Voss
Fotograaf Lois en stylist Indiana vragen zich af waarom het vrouwelijk ideaal altijd onderdanig, slank en wit is. Met hun serie Metamorphosis laten ze andere voorbeelden van een ideaal zien. Iconen uit de popcultuur, geschiedenis en religie staan centraal in hun werk. De hoofdpersonen verschillen van huidskleur, lichaamsbouw en gender. In het kunstwerk hieronder zien we het beroemde schilderij genaamd La Grande Odalisque in een modern jasje. De vrouw ziet er uit als een zakenvrouw en alles behalve onderdanig.
2. Maria Roosen
Al sinds de jaren ’90 maakt Maria talloze borsten in verschillende vormen, kleuren en constellaties. Het mannelijk geslachtsdeel komt ook zo nu en dan voorbij. Ze maakt haar werk van kwetsbare materialen, zoals glas en textiel. In haar werk zien we vaak thema’s terug als leven, dood en vruchtbaarheid. Op de constellatie hieronder wordt de borst als bron van leven neergezet, maar tegelijkertijd refereert ze ook naar het traditionele liggende naakt in de schilderkunst. In haar andere werken zien we vaak een dosis humor, zoals het mannelijke geslachtsdeel dat als een lullig bosje bloemen in een vaas is gezet. Ze steekt hiermee de draak met de mannelijke machohouding.
3. Deborah de Robertis
Deborah legt de nadruk op wat altijd weggestopt zit in de kunstgeschiedenis: de vagina. In haar werk viert ze juist de openheid en zichtbaarheid ervan. In de foto hieronder zien we een schilderij waarop L’Origine du Monde te zien is. Hypocriet genoeg is de vagina op dat werk afgebeeld zonder opening. Preuts dus en niet de werkelijkheid van een vrouwelijk geslachtsdeel. Deborah is voor het werk gaan liggen en trok haar schaamlippen opzij zodat de opening wél goed te zien was. Binnen een paar minuten kwam de beveiliging en was de performance over. De foto die toen geschoten is, is het resultaat.
Lees ook
Dit fotoproject laat zien hoe families omgaan met een misdadig familielid
