In deze ‘Werpsterren’ bespreken we niet één maar drie zwangerschappen, bevallingen en kraamweken. Femke (35) beviel op haar 15e, 25e en 35e. Wat waren de verschillen?
In de rubriek ‘Werpsterren’ deelt een moeder sterren uit aan haar zwangerschap, bevalling en kraamweek: 1 ster staat voor de ultieme nachtmerrie, 5 voor het perfecte sprookje.
“Dit is meteen de lastigste, want ik wil mijn zoon Joey niet tekort doen. Maar ik was destijds veertien jaar en raakte niet in de meest ideale omstandigheden zwanger. Ik zat nog op school en was opeens voor iedereen opzienbarend, terwijl dat het laatste is wat je op die leeftijd wil.”
“Ik voelde wel al vanaf het begin een sterke verbinding met het kindje en na veel nadenken besloot ik de baby te houden. Vanaf dat moment heeft de vader me verlaten en heeft hij nooit meer enige interesse in ons getoond. Het was een hele moeilijke periode.”
Lees ook
Anne werd zwanger op haar veertiende: ‘Ik heb geen spijt, maar zou het niemand aanraden’
Femke tijdens zwangerschap van Joey met haar broers.
“Op mijn negentiende leerde ik Kris (toen 22, nu 39) kennen. Hij is in het gat gestapt dat de biologische vader van Joey had achtergelaten. In 2007 zijn we getrouwd en verhuisd en waren we klaar voor een kindje. De eerste zwangerschap eindigde echter in een miskraam. Ik had er helemaal geen rekening mee gehouden dat dat ook kon. De ene keer ben je ongepland zwanger en de andere keer maak je dit mee. Je kunt het echt niet sturen.”
“Een half jaar later was ik weer zwanger en deze keer ging het gelukkig goed. Er zit een wereld van verschil tussen deze zwangerschap en die op mijn veertiende. Nu was het gepland en beleefden we alles samen. Fysiek ging het ook perfect. Ik ging fluitend door de zwangerschap.”
“Door allerlei omstandigheden heeft het even geduurd voor we voor de derde wilden gaan. In 2015 waren de omstandigheden goed, maar na een aantal miskramen en een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kon ik de teleurstelling niet meer aan en wilde ik ermee stoppen. Wanneer de wanhoop het grootst is, is de redding blijkbaar nabij, want ineens bleek ik weer zwanger te zijn.”
“Na de eerste goede echo heb ik onwijs genoten. De vorige keren had ik veel minder verbinding met mijn lichaam. Nu voelde ik me zó lekker in mijn eigen coconnetje. Daarbij lieten we ons deze keer niet meer leiden door de artsen, maar zijn we meer op ons gevoel afgegaan. Het was al met al een hele fijne zwangerschap.”
“Toen de bevalling na 41 weken eindelijk begon, dacht ik dat ik me goed had voorbereid. Maar toen het menens werd, raakte ik compleet in paniek. Ik woonde ook nog thuis en heb vijf broers en zussen. Iedereen was in rep en roer; ik werd er helemaal zenuwachtig van.”
“Gelukkig mocht ik naar het ziekenhuis om daar tot rust te komen. De bevalling heeft uiteindelijk anderhalve dag geduurd omdat de ontsluiting maar niet op schoot. Mijn moeder en oudste zus zijn bij de bevalling geweest, maar toch voelde ik me die uren eenzaam. Ik heb nog vaak aan de vader gedacht. Op 15 oktober 1998 werd Joey geboren.”
“Ik was van het ergste uitgegaan, maar deze keer verliep heel anders. Na precies 40 weken begon er rond 12.45 uur wat te rommelen en het werd al snel heftig. Dit hou ik niet anderhalve dag vol, dacht ik. Om 15.00 uur bleek ik deze keer gelukkig al 9 centimeter ontsluiting te hebben. Het persen was een fluitje van een cent en op 3 maart 2009 om 16.20 uur beviel ik thuis van onze dochter Merle.”
“Ik was deze keer 39 weken en zes dagen zwanger toen de weeën begonnen. Joey hielp Kris met het opzetten van het bevalbad. Dat was een heel mooi beeld: mijn eigen zoon die me hielp bij mijn bevalling. Verder verliep het rustig. Kris en ik hadden samen een hypnobirthing cursus gedaan waarbij je ontspanningsoefeningen krijgt. Deze hielpen enorm. Ik had wel weeën, maar ze deden geen pijn hierdoor.”
“Op 9 september 2018 werd onze zoon Seph geboren in bad. Een bevalling blijft zo onwerkelijk en fantastisch. Het ging vliegensvlug en het was een hele fijne start in het water. Zo zou ik er nog wel tien kunnen doen.”
Lees ook
Marielle beviel in bad: ‘Hij werd met een salto in het water geboren’
“Het moment dat ik Joey op mijn borst kreeg was geweldig. Hier heb ik het allemaal voor gedaan, dacht ik. Er kwam een enorme dosis liefde naar boven. Ik had geen enkele twijfel: wij gingen er samen wat van maken. Het huis was tijdens de kraamtijd altijd vol; iedereen bekommerde zich om Joey. Ik vond dat toen gezellig en wilde Joey aan iedereen laten zien. Ook had ik schijt aan wat mensen dachten als ik met Joey op straat liep. Iedereen vond er wat van, maar ik was alleen maar trots.”
“Ik kon me niet voorstellen dat ik van nog iemand zoveel kon houden, maar toen ik Merle vasthad wist ik dat het wél kon. In de kraamweek was het een essentieel verschil dat Merle van óns was en niet alleen van mij. Ik had nu behoefte aan tijd voor onszelf. Op een gegeven moment kwamen de kraambezoeken mijn oren uit.”
“Bij Seph hebben we de kraamweek een stuk rustiger gehouden en dat was erg fijn. Eigenlijk vind ik het leven zo makkelijk in de kraamtijd. Lekker zorgen voor de baby en varen op dat oergevoel. Heerlijk.”
“Het gaat heel goed met iedereen. Joey is een leuke, zelfstandige vent, Merle is een ontzettend lief kind en Seph is heel energiek en wil alles ontdekken. Ik vind het nooit zo erg als mensen vragen hoe het zit in ons gezin. Het is zoals het is en je kunt het toch niet voor iedereen goed doen. Vroeger was ik ‘die tienermoeder’ en bij Seph vinden mensen me alweer oud om een kind te krijgen. Leef je eigen leven, iedereen vindt toch wel wat.”
Lees ook
Laura wil toekomstige moeders geruststellen: ‘Een bevalling kan gewoon wél goed gaan’
“Ik ben helemaal gelukkig met de kinderen, ze zijn echt onze rijkdom. Ik ben trots op hoe het gegaan is en heb helemaal nergens spijt van. De reeks 15, 25, 35 is ook wel heel leuk en bijzonder. Ik sluit niet uit dat er nog een vierde kindje komt, maar de reeks gaat dan ‘helaas’ wel verbroken worden!”
Er worden in Nederland per dag gemiddeld 478 kinderen geboren en dat gaat elke keer weer anders. Was jouw bevalling speciaal of juist precies als in de boekjes? We willen het allemaal weten. Mail in het kort jouw bevallingsverhaal (met naam, leeftijd, telefoonnummer en foto’s) naar: nieuws@lindanieuws.nl.
