Vertel even: ‘Motherland’?

Motherland draait rond Julia, die haar carrière, man en kinderen zo goed mogelijk probeert te combineren. De serie speelt zich wat minder af op school dan De Luizenmoeder, maar verder zien we meerdere dingen in beide reeksen terugkomen: van bemoeizuchtige andere moeders tot kinderfeestjes.

Van proefaflevering tot seizoen

Al in september 2016 was de eerste aflevering te zien bij de BBC, in het kader van een TV Lab-achtige reeks comedyseries. Kijkers én zenderbazen waren meteen enthousiast en bestelden een heel seizoen, dat vanaf november 2017 in Groot-Brittannië op de buis was. Het seizoen bestond uit zes afleveringen, die inmiddels zijn uitgezonden en op behoorlijke goeie kritieken konden rekenen.

Overeenkomsten

Net als De Luizenmoeder, dus eigenlijk. Een carnavalslied heeft Motherland dan weer niet geïnspireerd, maar tóch zetten wij een paar gelijkenissen op rij.

1. Hilarisch én herkenbaar.
Net als De Luizenmoeder is Motherland onwijs populair, en dat heeft onder meer te maken met het feit dat heel veel ouders zichzelf en anderen erin herkennen. Dat blijkt wel uit dit lovende artikel van de Britse krant Evening Standard. “De verhaallijnen kunnen zo afkomstig zijn van iedereen die ik ken met kinderen”, schrijft de auteur van het stuk. “[De serie] toont de hel van ouderverenigingen, sponsoracties, carpoolen met kinderen en WhatsApp-groepen van moeders.”

Lees ook
‘De Luizenmoeder’ in het echt: ‘Door juf Ank durven ouders niet meer te zwaaien’

2. Kinderfeestjes.
Van De Luizenmoeder hebben we geleerd dat het behoorlijk ongemakkelijke situaties op kan leveren als je voor de verjaardag van je kind bepaalde klasgenootjes wel en anderen niet uitnodigt. Julia pakt het in Motherland heel anders aan: zij nodigt gewoon de hele klas uit. Maar nou niet gaan denken dat dat wél een slim idee is.

3. ‘Kan mijn kind dan bij jou?’
Net zo precair zijn trouwens speelafspraken. In De Luizenmoeder werd Hannah voor ze ’t wist opgezadeld met een hele groep kinderen bij haar thuis. In Motherland zien we diezelfde problematiek terug bij de carpoolmoeder die, als ze niet oplet, de halve klas naar school mag brengen in haar auto.

4. Partici-problemen.
In Motherland moeten de ‘participizza’-avonden nog ontdekt worden, maar speciale evenementen worden ook op Britse scholen georganiseerd. En daar heeft ’t ook nogal wat voeten in de aarde om alles in goeie banen te leiden. Want geen enkele moeder bemoeit zich er níet tegenaan als de school een benefietactie organiseert.

5. Alfa-moeders.
Over bijdehante moeders gesproken: die zijn sowieso in beide series volop aanwezig. Waar in De Luizenmoeder vooral Hannah daar het slachtoffer van is, hebben we in Motherland nogal te doen met huisvader Kevin:

Lees ook
Moeten ze erom lachen of huilen: dit vinden leraren van ‘De Luizenmoeder’

‘Stop waving, please’

Motherland is hier trouwens online te zien; hele afleveringen kun je vanuit Nederland niet kijken, losse fragmenten wel. Wat we in de serie trouwens nog níet hebben ontdekt, is een personage dat net zo briljant is als Juf Ank. Maar misschien kan het zwaailicht in een tweede seizoen van de Engelse serie geïntroduceerd worden?