Eveline (48): ‘Een goede vriendin had hem zien fietsen, met een kinderzitje voorop, waarin een kind zat‘

“Toen ik Jasper in de zomer van 2016 ontmoette via de datingapp Bumble, was ik meteen onder de indruk. Hij was lang, had krullen, lieve ogen, humor. Helemaal mijn type. Hij was een jaar ouder dan ik en ook nog eens ontzettend aardig. Hoe kon hij nog vrijgezel zijn? Geen ex-vrouw, geen kinderen: het leek bijna te mooi om waar te zijn.
Het viel me wel gelijk op dat hij het druk had. Zijn vorige vriendin kon daar moeilijk mee omgaan, vertelde hij. Dus hij vroeg of ik niet boos of verdrietig zou worden als hij weer eens te laat was of iets moest afzeggen. Als zelfstandig ondernemer reisde hij veel naar onder meer het Midden-Oosten. Hij werkte in de energiewereld, had hoge ambities, maar was ook een idealist. Hij werkte aan waterprojecten in Bangladesh, had vrijwilligerswerk gedaan op Lesbos, wilde zich inzetten voor vrouwenrechten. Die sociale bevlogenheid deelden we.
Vanaf het begin van onze relatie overspoelde hij me met aandacht: lieve appjes, complimenten, kleine briefjes als ik thuiskwam. We spraken altijd bij mij af; zijn huis werd verbouwd. Eén keer heeft hij het laten zien, het was inderdaad een bende. In oktober kregen we officieel verkering, ik was in de zevende hemel. In de maanden die volgden reisde hij veel voor werk, maar we gingen ook samen weg: Berlijn, Tel Aviv, Rwanda. Hij ging mee naar feestjes, festivals, ontmoette mijn familie, vrienden, vierde mijn veertigste verjaardag mee. Bijna anderhalf jaar lang was hij mijn vaste, monogame partner. Althans, dat dacht ik.
In 2017 begonnen de financiële problemen. Zijn bedrijf liep slecht. Omdat hij krap zat, betaalde ik steeds vaker voor ons samen. Maar ik zag zijn potentie. Hij was slim, ambitieus, attent. Ik vroeg meerdere keren of ik zijn ouders mocht ontmoeten, maar dat werd steeds afgewimpeld. Wel gaf hij me hun adres en telefoonnummer. Ik stuurde kaartjes en kreeg er soms een terug. We appten zelfs, maar afspraken werden steeds op het laatste moment afgezegd. Ik vond het sneu voor Jasper dat zijn ouders weinig moeite deden om zijn nieuwe vriendin te ontmoeten. Hij legde uit dat hun band slecht was en vroeg me uiteindelijk om geen contact meer met hen op te nemen. Ook had hij na zijn laatste relatie weinig vrienden meer. Hij had het zwaar en stond er helemaal alleen voor.
Op den duur werden hij en zijn berichten steeds paniekeriger. In november 2017 mailde Jasper dat zijn zakenpartner Etienne hem erin had geluisd en hem had opgezadeld met tienduizenden euro’s schuld. Ik ontving screenshots van torenhoge belastingaanslagen. Het was een heel chaotisch verhaal met eindeloos veel details, maar hij bracht het op zo’n manier dat ik hem op zijn woord geloofde.
Hij vertelde dat hij in Bangladesh nog een project had lopen waarmee hij veel geld kon verdienen, dus in december vertrok hij naar Azië. We hadden elke dag contact. Soms stuurde Jasper dat hij in armoedige omstandigheden verbleef en honger had, dus ik begon hem geld te lenen. Voor eten, telefoonrekeningen, het hoognodige.

Dubbelganger
Na een paar maanden leek het beter te gaan. De zaken liepen goed en hij vertrok naar Dubai om een deal rond te maken. Maar halverwege 2018 kwam er nog een probleem bij: zijn paspoort liep af en in verband met zijn belastingschuld kon dit niet verlengd worden. Dus hij zat vast. In Dubai. Er volgden maanden van worstelingen en nieuwe zakelijke pogingen. Ik geloofde hem. Hij werkte hard, zei hij, had geen sociaal leven en nee, hij zag geen andere vrouwen. Ik was zijn vriendin en ik had nog steeds sterk het idee dat hij de ware voor mij was. Ik begon hem financieel te ondersteunen met zo’n twaalfhonderd euro per maand. Als huisarts kon ik dat wel missen. Daarbij beloofde hij me steeds om me terug te betalen. Hij deed er alles aan om weer bij me te kunnen zijn en daar wilde ik hem graag bij helpen.
In oktober appte een goede vriendin dat ze Jasper had zien fietsen, met een kinderzitje voorop, waar een kind in zat. Ik geloofde haar niet, Jasper zat immers in Dubai. Toen ik hem ermee confronteerde, was zijn reactie: ‘Ik heb een dubbelganger denk ik. Of was ze soms in Dubai?’ Vervolgens stuurde hij mij de livelocatie van een adres in Dubai. Zie je, ze kon hem dus onmogelijk hebben gezien.
Na ruim een jaar van enkel telefonisch contact, besloot ik hem op te zoeken. In februari 2019 haalde hij me op van het vliegveld in Dubai, liet me de stad zien en wees aan waar zijn kantoor was. Hij leek de stad goed te kennen. We hadden een fijne tijd samen en de liefde bloeide weer op. Daar kon ik wel even op teren. Eenmaal thuis gingen de ­maanden voorbij en was er nog steeds geen dag dat we géén contact hadden. Inmiddels had ik een nieuwbouwhuis gekocht en was hij erg betrokken bij de inrichting ervan. Hij bepaalde zelfs waar alle stop­contacten moesten komen: als hij terugkwam zou hij bij me intrekken en werd dit ons gezamenlijke huis.