“Ik leeg mijn stomazakje in de wc. Met een vochtig doekje maak ik het zakje waar mijn darm in uitkomt schoon. Dan sluit ik het weer zorgvuldig aan en wandel poedelnaakt met zelfverzekerde tred mijn slaapkamer in. Geliefde Robin ligt in bed op me te wachten. In zijn blik lees ik opwinding. Dat doet me goed.”

Uitgezaaide darmkanker

“Ik heb uitgezaaide darmkanker, stadium vier. Toch hebben Robin en ik een bevredigend seksleven. We doen het zoveel als we kunnen. Veel stellen lukt het niet om uit de rollen van patiënt en mantelzorger te stappen. Maar daar hebben wij geen last van. Robin ziet mij lós van mijn ziekte. Hij kan moeiteloos wisselen van verzorger naar minnaar. Hij begeert me nog net zoals voor kanker.
We vallen hongerig op elkaar aan, we klampen ons aan elkaar vast. Seks is ons bindmiddel, met seks tonen wij onze liefde. Aan knuffelen doen we niet. Daar zijn wij niet de types voor. Seks staat voor ons gelijk aan intimiteit. En hoe rotter ik me voel, hoe meer ik verlang naar Robins lijf.”

Fay (42): ‘Ik viel zestig kilo af en dacht al die tijd dat seks niet aan mij besteed was. Tot nu'Lees ook

“Robin daalt af tussen mijn benen. Samen schuiven we mijn stomazakje een beetje naar rechts, zodat het over mijn been hangt, niet voor mijn kruis. Robin kust mijn buik. Zijn lippen strelen de dikke littekens die ik overhield aan de verwijdering van mijn baarmoeder, die vol uitzaaiingen zat.

Even denk ik terug aan de periode na de operatie. Mijn arts had me verteld dat klaarkomen anders zou voelen als ik geen baarmoeder meer had. Daar maakte ik me zorgen om. Zodra het kon masturbeerde ik voorzichtig. Ik was opgelucht toen het gewoon lukte. Al is het orgasmegevoel inderdaad minder intens zonder de samentrekkingen van mijn baarmoeder. Maar ik kan er mee leven.

Robin kneedt mijn billen terwijl zijn lippen mijn clitoris omsluiten. Hij zuigt zachtjes. Dan drukt hij zijn tong plat op mijn clitoris en beweegt zijn hoofd heen en weer. Met mijn handen streel ik door zijn haar. Zijn tempo varieert, van rustig naar sneller en weer terug. Ik kreun, trek mijn rug hol, grijp het dekbedovertrek vast met mijn handen.”

Niet van suiker

“Dan wil ik hem ín me voelen. Ik duw Robin voorzichtig weg, ga op handen en knieën zitten en kijk uitdagend over mijn schouder. Robin doet een condoom om. Met zijn eikel glijdt hij achterlangs over mijn vulva, over mijn anus en weer terug. Dan duwt hij zijn erectie diep in me. Hij stoot. Eerst zacht, maar als ik hem aanmoedig harder te neuken, aarzelt hij geen seconde. Ik ben niet van suiker. En Robin weet dat. Hij weet wat ik lekker vind, dat heeft hij altijd exact geweten, daarom werkt het zo goed tussen ons.

De stomazak klapt tegen mijn been, klets, klets, klets – op hetzelfde ritme als Robins stoten. Het deert me niet. Ik weiger me te schamen. Mijn stoma verloste me van ondragelijke pijn, mijn nooduitgang maakt seks mógelijk. En gelukkig vindt Robin me mooi zoals ik ben, mét stoma, mét littekens. In de zomer loop ik gewoon in bikini. Ik ga mezelf niet verbergen. Waarom zou ik? Ik ga mijn kostbare tijd niet verspillen met gêne.”

Alarmsignalen

“Ik heb altijd een hoog libido gehad. Zin in seks was voor mij vanzelfsprekend. Seks was makkelijk, leuk, lekker. Tot de lust me een paar jaar geleden ineens verging, van de ene op de andere dag. Mijn lijf gaf meer alarmsignalen: ik was doodmoe, had pijn in mijn lies en buik. In het ziekenhuis ontdekten ze de reden: er zat een gigantische tumor in mijn dikke darm – die was ingegroeid in mijn omliggende organen.

Ik kreeg een stoma en mijn tumor werd verwijderd. Het herstel was zwaar. Lange tijd was ik zo ziek dat seks wel het láátste was waar ik aan moest denken. Tot ik me beter ging voelen. Het kwaad leek geweken en mijn zin in seks kwam terug. Wat was ik blij. Dat mijn lijf was veranderd, deed hier niks aan af. Robin en ik vonden elkaar opnieuw in bed.

En toen kwam de kanker terug. Genezen zit er niet meer in. Mijn leven kan met behandelingen – chemotherapie en bestraling – alleen nog maar worden verlengd. En hoe ontzettend klote dat ook is, we maken er het beste van, in bed en daarbuiten.”

Alleen met condoom

“Je seksleven in stand houden onder deze omstandigheden is niet altijd makkelijk. Ik slik dagelijks chemopillen. We mogen het alleen met condoom doen en daar hebben we een hekel aan. En een tijdje terug belandde ik met heftige pijnklachten in het ziekenhuis. Ik moest weken blijven, was aan bed gekluisterd. En al die tijd snakte ik naar het lichaam van mijn man, naar seks.

Gelukkig kunnen we nu weer. Robin leunt een beetje voorover, hij vingert me, terwijl hij ritmisch in en uit me blijft glijden. De bekende tinteling verspreidt zich door mijn onderbuik. En dan bereiken we samen ons hoogtepunt. Ik laat me op bed zakken. We hijgen uit, zij aan zij. Dan kijken we elkaar grijzend aan. We hebben het nog. En we doen er alles aan om het te hóúden, zo lang als maar mogelijk is.”

Emma (45): ‘Mijn mannen zijn monogaam en ik ben polyamoreus'Lees ook