Het bestaat dus echt: een baan waarvoor je gewoon in een kingsize bed móet liggen. Bianca van Lieshout Arends werkt als beddentester in landelijke hotelketens.
“Werken als beddentester is heel interessant, allesbehalve slaapverwekkend”, vertelt ze aan LINDA.nl.
Bianca heeft met haar eigen beddenwinkel al een bed of twintigduizend aan slaapminnend Nederland verkocht, maar test daarnaast dus ook hoe de kingsize modellen van hotels er aan toe zijn.
“Ik krijg een paar keer per jaar een gratis overnachting, mijn man mag gewoon mee. Daarna lever ik een rapportage in bij de beddenleverancier. Je moet dus wél het hele bed uit elkaar hebben getrokken voordat je aan het ontbijt gaat.”
Soms adviseert ze bedrijven voordat de bedden in hotels belanden, maar meestal gebeurt dit achteraf. Een beddenleverancier wil weten of de afspraken worden nageleefd: maakt het hotel de bedden netjes op, volgens afspraak? Staat er wel een kaartje naast het bed, met informatie over het merk en model?
Bianca: “Leveranciers willen weten of het netjes wordt opgemaakt. Is het matras wel goed schoon, heeft het geen kapotte randen – het bed is een visitekaartje. Ik check of alles gedaan volgens afspraak en test hoe ik word geadviseerd, als ik als hotelgast meer wil weten over het bed waar ik in heb geslapen.”
Bij andere afspraken gaat het niet om looks, maar om kwaliteit. Het gemiddelde hotelbed wordt na vijf jaar vervangen, maar redt ‘ie dat wel? Vaak voert Bianca een steekproef uit na een jaar of drie: “Hierbij haal ik echt het hele bed overhoop. Alle gaat zoveel mogelijk uit elkaar en daar maak ik foto’s van: blijft het bed ook goed na intens gebruik? Want hoe goed het merk ook is, met naaldhakken op bed dansen is natuurlijk voor geen enkel matras leuk.”
Bianca boekt de kamer gewoon onder haar eigen naam, maar laat natuurlijk niet weten dat ze daar is als beddentester. Meestal weet een hotel achteraf niet eens dat ze geweest is. Tijdens haar bezoek let ze op vier punten: hygiëne, grootte, hardheid en netheid.
“Je bent niet de eerste die erin slaapt, maar het bed moet er wel zo uitzien. Geen vlekken of rafels in het textiel, mooi opgemaakt en het liefst met keuze tussen meerdere hoofdkussens. Hotelbedden zijn vaak aan de stevige kant, maar moeten alsnog veel comfort bieden. Je bent op zoek naar dat fluffy, koninklijke gevoel. De meeste hotelbedden zijn 180×210, maar ik check altijd even of dat formaat klopt met het aantal sterren van het hotel. Met een bed van 160 centimeter breed mag je jezelf bijvoorbeeld geen driesterrenhotel noemen.”
Gaat die testmodus ooit uit? Eigenlijk niet. Voor haar winkel test ze regelmatig nieuwe modellen en zelfs op vakantie sneakt de gewoonte er wel eens in. Dan heb je in het buitenland soms gewoon pech als lange Nederlander.
“Als ik zelf op vakantie ben, gaat wel eerst het beddengoed eraf. Ik wil weten waar ik op lig. Ooit had ik in Frankrijk expres een groot bed besteld, maar kreeg ik er eentje van 120×190. Dit bleek het breedste bed dat ze hadden. Dit is vaak het geval in zuidelijker gelegen landen, vooral Italië en Spanje. De mensen zijn kleiner, de woningen ook: bedden worden daar op ontworpen. In Nederland liggen we wat dat betreft een stuk comfortabeler.”
Voor mensen die op zoek zijn naar een hotelkwaliteit-bed in huis, heeft Bianca nog een goede tip: ga nooit uit van een merk, maar kijk eerst even goed naar jezelf.
“Veel mensen gaan af op de reputatie van bepaalde merken of modellen, maar kopen in de haast een bed dat helemaal niet bij hun lichaam past. Je moet naar de persoon kijken: wat is je lengte, gewicht en hoe slaap je? Op basis daarvan kies je een bed uit. Ga er ook al-tijd even op liggen in een winkel, zodat je weet hoe het voelt.”
Mijn telefoon ging de slaapkamer uit, en dit deed het met me
