Ben je eindelijk aanbeland bij de mooiste dag van je leven, crasht je dronken neef het diner met een gênante toost en besluit je wederhelft zich een hersenschudding te vallen. Top.
In de rubriek In Voor- En Tegenspoed spreken we vrouwen van wie de trouwdag nét niet helemaal volgens plan verliep. Vandaag vertelt Tamara haar verhaal.
Trouwdatum
24 augustus 2004
“Rob en ik houden niet zo van in de belangstelling staan, maar houden wel veel van elkaar. Gratis trouwen op het gemeentehuis leek ons een prima en goedkoop idee. We vroegen onze twee beste vrienden als getuigen, meer hadden we niet nodig. In aanloop naar de bruiloft zaten we midden in een verhuizing, waardoor we een aantal dagen telefonisch niet goed bereikbaar waren. Na een dag of vijf kregen we een boos belletje van ‘onze’ trouwambtenaar. Ze probeerde ons al dagen te bereiken om te vragen wat we wilden voor onze bruiloft.
Ik legde uit dat we het zonder poeha wilden. Geen gedichtjes en anekdotes, gewoon een huwelijk. ‘Maar dan staan jullie binnen een kwartier weer buiten’, zei ze. Ja, dat was dus precies wat we wilden.”
Maakte jij een bruiloft mee waar iets helemaal misging? Deel je verhaal op LINDA.nl
“De ceremonie begon al goed: de trouwambtenaar sprak mijn vriendin aan als de bruid, omdat zij toevallig een jurkje aan had en ik niet. Een foutje kan gebeuren natuurlijk, dus we gingen verder. Het viel ons op dat ze continu refereerde aan een geregistreerd partnerschap, het woord huwelijk viel geen een keer. Ik dacht, ze zal wel weten waar ze het over heeft. Na een paar minuten sprak Rob haar er toch op aan: ‘Je weet dat we hier voor een huwelijk zijn, toch? Geen partnerschap?’ Ze werd meteen kwaad. ‘Ja, dat krijg je er dus van als je niet bereikbaar bent. Ik heb het nog zó gezegd. Nou, een huwelijk dan maar. Sta maar op en geef elkaar maar de rechterhand.’
Op zo’n moment duurt het even voor je registreert wat er gebeurt, ik was niet ad rem genoeg om commentaar te leveren op haar gedrag. We waren flabbergasted, maar gaven elkaar maar netjes de hand. Ze voltrok vervolgens snel en stikchagrijnig ons huwelijk. Bij het tekenen van de aktes vroeg mijn vriendin nog of ze zich misschien had vergist, de papieren waren namelijk allemaal wél gewoon voor een huwelijk. Maar nee, dat was volgens haar allemaal volstrekt hetzelfde. Voor we het wisten, stonden we weer buiten. We zijn maar bij de V&D een gebakje gaan eten, met zo’n klein bruidspaar erop.”
“Gelukkig had deze dag voor ons weinig emotionele waarde, maar stel dat je een bruidspaar bent dat hier wél heel erg naar uitkeek. Dan is het echt een smet op je dag. We hebben achteraf in het evaluatieformulier van de gemeente wel ingevuld dat het een heel aparte ceremonie was, maar daar hebben we verder niets meer van gehoord.
We hebben verder een topdag gehad met z’n vieren en kunnen er nog steeds om lachen. Als je mijn man ernaar vraagt, zegt hij steevast: ‘De mooiste elf minuten van mijn leven!'”
Heb jij ook nog een goed verhaal liggen over een beroerd verlopen bruiloft? Deel het op LINDA.nl. Mail in het kort jouw verhaal samen met je naam, leeftijd, telefoonnummer en foto’s naar ellen.hensbergen@linda.nl.
Dit verhaal verscheen al eens eerder op LINDA.nl.
Marieke (44) was één keer ceremoniemeester, daarna nooit meer: 'Crisis na crisis'
