Je moeder betalen om op te passen op de (klein)kinderen. Voor sommigen klinkt dat misschien onwerkelijk, maar niet voor Saskia*. Zij koos er bewust voor om haar moeder te betalen voor het oppassen. Al begreep lang niet iedereen in haar omgeving deze beslissing.
“Ik betaalde mijn moeder zo’n 75 tot 100 euro per dag. Als ik de kinderen naar de opvang had gestuurd, was ik denk ik drie keer zoveel kwijt geweest”, vertelt Saskia in gesprek met LINDA.
Voor Saskia was het vanzelfsprekend om haar moeder te betalen voor het oppassen. Het had voor haar alleen maar voordelen. “Het gaf mij een veilig gevoel dat ik mijn kinderen niet hoefde te brengen naar ‘het grote vraagteken’ – de opvang dus. Ik kan goed met mijn moeder opschieten, en haar kijk op opvoeding sluit aan bij de mijne. Ik wilde bijvoorbeeld echt niet dat mijn schoonmoeder zou oppassen. Dat zegt niets over mijn relatie met haar, maar wel over haar kijk op opvoeding.”
In eerste instantie wil Saskia’s moeder het aanbod niet accepteren. “Ze zei: ‘Doe niet zo gek joh, dat hoeft echt niet’. Maar ik stond erop”, vertelt Saskia. Toch vond haar moeder het lastig om het geld aan te nemen. “Het rechtstreeks overhandigen van het geld was ongemakkelijk. Ik legde het daarom ergens neer, zodat ze het zelf kon pakken. Ook bewaarde ze het geld in het begin in een apart potje, bedoeld voor dingen die ze met de kleinkinderen deed. Zo voelde het voor haar alsof het geld op een bepaalde manier toch bij ons terugkwam. Uiteindelijk was ze er wel blij mee. Het heeft mijn ouders bovendien veel geldstress bespaard, gezien hun situatie op dat moment.”
Saskia’s keuze om haar moeder te betalen, leverde ook scheve blikken op. “Ik heb er veel gesprekken over gehad met collega’s en vriendinnen, want bijna niemand betaalde zijn of haar ouders. En ze vinden er ook allemaal wat van. Ik moest mijn keuze constant verdedigen.”
Iets wat Saskia opvallend vindt. “Iedereen gaat er maar vanuit dat opa’s en oma’s gratis oppassen. En ze daarnaast knap chagrijnig worden als opa en oma een keer niet kunnen. Dat verwachtingsmanagement vind ik niet logisch.”
Waarom je de manier van opvoeden overneemt van je ouders (ook al wil je dat misschien niet)
Ook tussen Saskia en haar zussen was het zo nu en dan het onderwerp van een gesprek. “Er was best wat jaloezie. Mijn zussen hebben ook kinderen en ze maakten vaak opmerkingen als: ‘Jouw kinderen zien opa en oma wekelijks. Mijne niet, want oma heeft geen tijd voor mijn kinderen doordat ze bij jou moet oppassen’.”
Ook hierin ervaarde Saskia dat ze zich moest verdedigen. “Ik was dan blij dat ik kon zeggen dat mijn moeder hier gewoon aan verdiende, en dat het niet was omdat ze liever met mijn kinderen was dan met die van hen. Dat maakte het wel makkelijker om die opmerkingen te weerleggen voor mijzelf.”
Want voor Saskia was het niet meer dan een zakelijke overeenkomst. “Ik betaalde mijn moeder alleen tijdens mijn werkuren. Als ze op andere momenten kwam oppassen, zoals op vrijdagavond wanneer ik een uitje had of als de kinderen daar bleven logeren, dan betaalde ik haar niet. Dat was gewoon ‘oma tijd’.”
Er waren geen strakke afspraken. “Het was simpel: je past zoveel dagen op, en dit is het bedrag. Als ik eens te laat of te vroeg was, hadden we nog even gezellig tijd samen. Mijn moeder bleef ook vaak eten. Dan was het gewoon weer ‘oma tijd’.” Maar hoe maak je dat onderscheid? “Dat ging heel natuurlijk. Daar waren we eigenlijk niet zo mee bezig. Maar als ik erbij was, was ze gewoon oma. Natuurlijk was ze ook oma tijdens het oppassen, maar dan had ze verantwoordelijkheid voor de kinderen.”
Zo leerden de kinderen bijvoorbeeld ook veel van oma in het huishouden. “Zelf ben ik niet zo’n poetser, maar mijn moeder wel. Dat heeft mijn oudste dochter echt van haar geleerd. Zo gingen ze samen opruimen en bedden opmaken. En het was voor mij heerlijk thuiskomen van werk als de was al netjes was opgevouwen. Het had invloed op mijn hele huishouden.”
Aanzienlijk deel oppas-oma's en opa's vindt op kleinkinderen passen uitputtend
Wat daar tegenover stond? “Ik betaalde mijn moeder zo’n 75 tot 100 euro per dag. Als ik de kinderen naar de opvang had gestuurd, was dat denk ik dat bedrag keer drie geweest.” Het is een win-winsituatie, vindt Saskia. “Zo hoefde niet al het geld waar ik keihard voor werkte naar de kinderopvang, voor mijn ouders was het extra geld fijn én ze hadden meer tijd met de kleinkinderen.”
Inmiddels is Saskia zelf ook oma, maar ze verwacht niet dat haar dochter haar betaalt voor het oppassen. “De situatie is sowieso anders. Ik werk nog, mantelzorg voor mijn ouders en mijn dochter woont een stuk verder weg. Daardoor zou het ook niet haalbaar zijn om zo’n constructie te hebben. Vooralsnog is het vooral ‘oma tijd’ en pas ik af en toe op.”
Nu ze zelf oma is, snapt ze haar moeder ook beter. “Ik begrijp nu waarom je als oma zegt dat betalen echt niet hoeft. Maar mijn situatie is natuurlijk anders. Zoals ik al zei: mijn dochter woont ver weg. Ik heb daarom wel eens aangegeven dat een vergoeding van de reiskosten wellicht fijn zou zijn – wanneer ik echt kom omdat ik moet oppassen. Maar die keuze laat ik helemaal bij mijn dochter.”
Vraagt jouw moeder júíst geld voor het oppassen terwijl je daar zelf anders tegenaan kijkt? Of ben je zelf een oma die graag betaald wil worden? Dan horen we ook graag jouw perspectief. Mail een korte samenvatting van je verhaal naar lezer@linda.nl met je naam, leeftijd en telefoonnummer. Wellicht nemen we dan contact met je op.
* Saskia’s naam is gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
Nee, oppassen op de kleinkinderen houdt je helemaal niet 'lekker jong'
